Mavic Air: een drone tussen de Mavic Pro en de Spark?

Als er één markt is die de afgelopen jaren is geëxplodeerd, dan is het wel die van de consumenten-drone. Met de aankondiging van de stopzetting van de productie van het Karma-assortiment door GoPro, is de markt verkrapt rond de twee grote namen in de sector: Parrot en DJI. De laatste, die met zijn Mavic Pro naar het hoofd van de vrijetijdsdrone is geklommen, blijft de harten van liefhebbers veroveren.
Na de Mavic Pro-revolutie in 2017 transformeerde het "kleine broertje" Spark de test met een instapaanbod van uitstekende kwaliteit. De Mavic Air, die we enkele dagen hebben getest, profileert zich als een gelukkig medium tussen de twee modellen - zowel qua prijs als qua formaat. Dus: het perfecte compromis? Ons oordeel!

Een buitengewoon technisch blad in vedergewicht

Het is moeilijk om niet verbaasd te zijn als je de Mavic Air uitpakt: de kleine compacte behuizing, nauwelijks groter dan een smartphone wanneer deze is opgevouwen, bevat een technologie die tot voor kort voorbehouden was aan professionele drones, over het algemeen groter.
U hoeft alleen maar de technische fiche te zien:

• 3-assige cardanische ophanging met mechanische stabilisatie
• 1 / 2,3 "CMOS-sensorcamera - 12 MP - f2.8 - brandpuntsafstand van 24 mm
• Panorama, horizontaal, verticaal, 180 graden en bolmodi
• 4K UHD 30 fps - 2,7K 60 fps - 1080p 120 fps video
• 100 Mb / s videosnelheid
• HDR-modus
• 8 GB interne opslag + Micro SD-sleuf
• Actieve Track- en Quickshots-modi
• Smart Capture (gebarenbediening)
• Realtime vermijden van obstakels
• 21 minuten vliegtijd
• Topsnelheid van 64,8 km / u
• 2 km bereik (in Europa)

Goed uitgerust en zeer compact
Indrukwekkende features die doen denken aan die van de Mavic Pro, evenals de bouwkwaliteit die ook aanwezig is.
En degenen die het speelgoedaspect van Parrot-drones niet leuk vinden, kunnen gerust zijn: de Mavic Air geeft ons een voorbeeldige afwerking. Het is compact en licht (430 g) en wekt vertrouwen en stevigheid, vooral omdat er een hoes wordt geboden voor betere bescherming. Je kunt hem daarom zonder angst in een rugzak glijden, door zijn kleine formaat de beste vriend van backpackers. Het is de meest compacte DJI-drone tot nu toe, aangezien de Spark niet opvouwbaar is. Om hem nog makkelijker te vervoeren heeft de fabrikant gedacht aan uitschroefbare stokjes voor de afstandsbediening,wat een beetje ruimte bespaart.

Als de overeenkomsten met de Mavic Pro qua design opvallen, is het op het niveau van de foto en de video dat ze het sterkst zijn. De features en kwaliteiten die de reputatie van de Mavic Pro hebben gemaakt zijn bewaard gebleven en DJI geeft de Mavic Air zelfs een paar toevoegingen.
We vinden daarom natuurlijk 4k 30fps video (UHD om precies te zijn, 4K cinema blijft het voorrecht van de Mavic Pro) met een bitrate van 100 Mbps en 3-assige stabilisatie onfeilbaar. In termen van nieuwigheden zullen we opmerken dat de 2.7K-modus nu tot 60 fps gaat en 1080p tot 120 fps, perfect voor atleten of gewoon om prachtige slow motion te bereiken.

Het fotogedeelte wordt niet weggelaten met een verbeterde HDR-modus en de mogelijkheid om indrukwekkende panorama's te maken door automatisch meerdere foto's samen te stellen. Met een lensopening bij F / 2.8 is de optiek echter minder lichtsterk dan zijn grote broer die opent bij F / 2.2.
Maak eenvoudig panorama's
De kwaliteit van de video's en foto's is indrukwekkend en zal meer dan voldoende zijn voor amateur- of semi-professioneel gebruik. Met veel handmatige instellingen kun je je foto's en video's aanpassen om de drone nog beter te laten presteren. Ten slotte zorgt de mogelijkheid van de Mavic Air om Raw-foto's te maken voor extra hefboomwerking in de postproductie. Merk op dat de foto's in deze test niet zijn herwerkt,om u een realistische kijk te geven op de fotokwaliteit van de Mavic Air.

Uitvouwen, klaar om te vliegen!

Na deze stortvloed aan technische functies is het tijd om aan de slag te gaan. Als DJI-drones zich in het audiovisuele segment bevinden, zijn het niettemin drones voor het grote publiek en moet het gebruik eenvoudig zijn.
En op dit punt stelt de Mavic Air ook niet teleur, te beginnen met de afstandsbediening. Deze zit in het basispakket (in tegenstelling tot de Spark) en is zeer degelijk gemaakt. Het is natuurlijk essentieel om te genieten van een complete vliegervaring, ook als het mogelijk is om de drone te besturen met je smartphone of zelfs alleen met gebaren. In gebruik tonen deze twee besturingsmodi al snel hun limieten en zouden ze alleen een oplossing voor probleemoplossing moeten blijven, al was het maar voor het bereik van de vlucht.
Reken op de afstandsbediening om je Mavic Air te temmen.
Inderdaad, als het theoretische bereik 4 km is, blijkt het in Europa helaas beperkt te zijn tot 2 km. Deze afstand zal moeilijk te bereiken zijn: de WiFi-transmissiemodus lijkt ons niet onfeilbaar, en de autonomie van 15 tot 20 minuten zal je snel vertragen bij je verre verkenningen. We raden je aan om extra batterijen te kopen als je meerdere keren per dag wilt filmen. Positief punt echter: in het geval van signaalverlies of een bijna lege batterij keert de drone vanzelf terug naar zijn startpunt.
Dit geeft ons de mogelijkheid om te praten over de grote kracht van deze drone: het gebruiksgemak en de assistentie tijdens de vlucht. Uitgerust met 6 obstakeldetectiesensoren, introduceert de Mavic Air een nieuw obstakelvermijdingssysteem: APAS. Met deze technologie kan de drone zijn omgeving scannen en zijn vlucht aanpassen aan de obstakels op zijn pad. Deze technologie is vooral handig bij het gebruik van de automatische vliegmodi waar DJI bekend om staat. We vinden dus de systemen Active Track (onderwerp volgen) en Quickshot (artistieke opname-effecten).

Deze modi zorgen ervoor dat de Mavic Air een gebruiksvriendelijke drone is, waardoor iedereen uitzonderlijke beelden kan vastleggen terwijl het risico op een crash wordt geminimaliseerd. En als we de DJI Google first-person view-headset niet zouden kunnen testen, kunnen we ons gemakkelijk voorstellen dat het in combinatie met de sportmodus van maximaal 68 km / u mogelijk moet zijn om veel plezier te hebben.
Kortom, na een korte aanpassingstijd zal het voor u heel gemakkelijk zijn om de drone ten volle te benutten. De DJI Go-applicatie is ook erg goed gedaan en wordt regelmatig bijgewerkt. U moet echter oppassen dat u de wetgeving respecteert die van toepassing is op drones: het is niet mogelijk om uw Mavic Air overal naartoe te laten vliegen. Degenen die in grote steden wonen, moeten mogelijk hun auto meenemen om deze legaal te laten stelen.

Sky is the limit?

In deze test hebben we de Mavic Air constant vergeleken met zijn grote broer, de Mavic Pro, en zijn kleine broertje, de Spark, en niet voor niets: het is het perfecte compromis tussen deze twee drones. Als de Mavic Pro op bepaalde punten toch het voordeel heeft, maakt zijn formaat het nog geen drone die je altijd bij je kunt hebben. Integendeel, de Spark vertoont een technische fiche die nog te beperkt is om semi-professioneel te gebruiken.
Met de Mavic Air is DJI erin geslaagd om de perfecte drone voor consumenten te creëren, redelijk geprijsd voor zijn mogelijkheden. Wie op zoek is naar wat meer deskundig gebruik, kan echter wachten op de aanstaande aankondiging van de Mavic Pro 2 om te zien wat erin zit. DJI kennende, zijn ze nog niet klaar met ons (enom hun dominantie over de concurrentie te vestigen).

Mavische lucht

9

Meest

• Lengte en gewicht
• Productiekwaliteit
• Foto- / videokwaliteit
• Autonome vluchtmodi
• Gebruiksfaciliteit

De mindere

• Signaalbereik
• Autonomie
• De wetgeving

• Meest
• De mindere
• Details

• Lengte en gewicht
• Productiekwaliteit
• Foto- / videokwaliteit
• Autonome vluchtmodi
• Gebruiksfaciliteit

• Signaalbereik
• Autonomie
• De wetgeving