Om niet per se te wachten op de release van de game om u te vertellen over een project dat ons na aan het hart ligt of dat ons aanmoedigt om uiterst voorzichtig te zijn, zal Access Granted het geval van een dergelijk project in vroege toegang bespreken, van een dergelijke productie die we hebben had de gelegenheid om in preview te ontdekken … Om van te watertanden of om je aan te moedigen om van trottoirs te veranderen.

Aan het begin van het jaar had Team 17 fans geïntrigeerd door aan te geven dat ze aan een nieuwe Worms werkten voordat ze begin juli specificeerden dat er geen sprake zou zijn van een turn-based strategiespel zoals het vorige opus van wormen. vernietigers. Nee, de Britse studio zou de kant van Battle Royale in de gaten houden met real-time aanvallen.

Onthoud dat een real-time modus helemaal niet in het DNA van de franchise zit. Worms werd gelanceerd in 1995 op Amiga en vervolgens vernieuwd door meerdere opus die alle platforms raken, en verzet zich tegen verschillende teams van wormen in een 2D-setting. We wisselen elkaar af zodat de teams afwisselend werken. De charme van het spel ligt in de cartoonachtige kant en het delirium rond de beschikbare wapens: bazooka, honkbalknuppel, maar ook Sainte-Grenade, fragmentatiebanaan, cement-ezel, superschaap of oude vrouw.

Slechts vijf dagen gesloten bèta, op één kaart en met vrij beperkte inhoud.

De worm komt eraan

Dus een stijlverandering voor Worms Rumble en om de reacties van elkaar te testen heeft Team 17 een kleine gesloten bèta opgezet. "Klein" omdat de uitnodigingen duidelijk niet talrijk waren, omdat de servers slechts vijf dagen open bleven en omdat de beschikbare inhoud beperkt was. Toch hebben we van de gelegenheid gebruik gemaakt om een ​​beter idee te krijgen van wat deze stijlverandering inhoudt.

Eerste probleem, bij de lancering lijkt het allemaal licht. We bevinden ons op een homepage met de enige mogelijkheid: doe mee aan een spel over "Dood aan maden". Kan geen eigen spel starten of iets instellen. We zullen slechts één spelmodus en slechts één map kunnen ontdekken waarop we nog nooit de 32 spelers hebben bereikt die door Team 17 worden genoemd. Wilde de studio zijn servers sparen of het verwarde de borstels?

In het midden een enorme trampoline voor het afschieten van duiven … eindelijk wormen!

Moeilijk te zeggen, maar misschien was hij gewoon niet genereus genoeg met uitnodigingen? Toch moet je om aan een spel mee te doen wel vijf tot tien minuten wachten en verschillende spelers roepen zelfs veel hogere wachttijden op. Dergelijke omstandigheden maken de tests relatief delicaat, temeer daar het tussen elk onderdeel onmogelijk is om een ​​"we nemen hetzelfde en we beginnen opnieuw" te maken. Je moet teruggaan naar de homepagina, proberen opnieuw verbinding te maken … en bidden dat het iets sneller gaat dan voorheen.

Zodra de kaart is geladen, worden we geconfronteerd met een omgeving die duidelijk is geïnspireerd door de waanideeën van eerdere Worms. Het geheel is een eerbetoon aan de onvermijdelijke 2D die het succes van de franchise heeft gemaakt. Het is mooi met veel kleuren en een alomtegenwoordige cartoonkant. We betreuren het echter dat het geheel zo saai, een beetje flauw is. De bedieningselementen zijn geleend van die van de oude Worms, maar minder. Met de linker joystick bewegen we zijn richting, we laten hem springen en met de rechter joystick passen we het doel aan door de hoek met een doel te wijzigen.

De onvermijdelijke zipline kan een geweldige manier zijn om te ontsnappen

De gameplay is extreem nerveus, de precisie van de wapens is onberispelijk en voelt dat we met een bepaalde vaardigheid vooruitgang zullen boeken.

Alleen de worm verbergt zich

Natuurlijk staan ​​er enkele "subtiliteiten" op het programma om te rollen, wapens te wisselen of te zwaaien, wat het Worms-arsenaal ook als projectielen telt. U moet echter weten dat er geen sprake is van een bewapening met uw worm die zo zwaar is als die van het verleden: een soort projectiel en twee wapens om in uw handen te houden. Schakelen tussen de twee gaat met een simpele aanraking en het lijkt mogelijk om van alle wapens munitie op te slaan. Zijprojectielen, we hebben natuurlijk recht op bananen, granaatappels en Sainte-Grenada. Qua wapens staan ​​shotgun, assault rifle, bazooka of granaatwerper al op het menu.

Vanaf het begin zullen degenen die gewend zijn aan eerdere games teleurgesteld zijn als ze de bombardementen, de mijnen, de vlammenwerper of die accessoires niet vinden die niet als wapens konden worden geclassificeerd, maar die hun talent hadden om een ​​deel op te fleuren: hamer -picker, ninjatouw, jetpack … Misschien later? Er is ook geen sprake van het vervaardigen van uw eigen apparatuur. Aan de andere kant, wat het spel verliest bij het plannen, wint het aan spontaniteit. In tegenstelling tot wat we aanvankelijk dachten, is er echter geen sprake van een Battle Royale, maar een actiespel dat uiteindelijk dichter bij Samurai Gunn of Towerfall Ascension ligt.

Explosieve effecten van de traditionele Sainte-Grenada, op zijn zachtst gezegd liturgische muziek als bonus

Bij onze games in tien minuten was het doel om zoveel mogelijk andere spelers te doden zonder (te veel) te worden neergeschoten. Natuurlijk verschijnen we binnen een paar seconden weer, maar we verliezen de apparatuur die we hadden kunnen herstellen en vooral kostbare tijd om mee te doen aan de strijd en steeds meer wormen los te solderen. De gameplay is extreem nerveus, de precisie van de wapens is onberispelijk en we hebben het gevoel dat we met een bepaalde vaardigheid - en dus een paar extra onderdelen - vooruitgang zullen boeken. Zonder matchmaking-tool en met gekken die zoveel mogelijk spelen, zijn we natuurlijk geen match, maar de frustratie wordt nooit gevoeld omdat het ons altijd lukt om hier en daar een leuk granaatje te plaatsen, een verwoestende bazooka-slag .

Te groot voor 16 en misschien wel 24 spelers, de enkele kaart is goed doordacht. Het omvat hoekjes en gaten, open kamers, kronkelige pijpen en accessoires (kabelbanen, liften) om het reizen te versnellen. Gebeurtenissen veranderen van gezicht, maar we zouden het op prijs hebben gesteld als ze meer doorslaggevend waren geweest. We betreuren ook dat communicatie (op basis van entertainment) onpraktisch is: we denken hier uiteraard aan teamwedstrijden. Worms Rumble is dan ook een aangename verrassing. Het neemt alleen het cosmetische aspect van de vorige Worms, maar surft natuurlijk op het succes van de reeds genoemde titels (Samurai Gunn, Towerfall Ascension). Het valt nog te bezien hoe Team 17 zijn concept zal ontwikkelen en zijn opties zal verrijken.

Met een ervarings- / levelsysteem kun je veel cosmetische items ontgrendelen

Voorbeeld gemaakt van code die door de uitgever is verstrekt.

Populaire Berichten