Reisbureau: Mars

Mars, gefotografeerd in 2001 door Mars Global Surveyor. © NASA / JPL / MSSS
Om sommigen te geloven, is de rode planeet onze redding! Als het echter een van de meest populaire bestemmingen voor onze robots blijft, heeft Mars verschillende geheimen. Dat van onze toekomst, of dat van een vorig leven?

Verre neef

Mars is de 'laatste' van de klassieke aardse planeten en wordt, net als zijn neven dichter bij de zon, al duizenden jaren waargenomen door de bewoners van de aarde. Mars heeft ook zijn bijnaam rode planeet verdiend (hoewel hij meer oranje is maar wat wil je) en zelfs een oorlogszuchtige connotatie. In feite is alles daar honderden miljoenen jaren kalm en koud geweest.
Als het ooit bewoonbaar was, met een atmosfeer die vrij gunstig is voor de leefomstandigheden, is Mars vandaag een minerale woestijn, waar het tussen -163 ° C en 20 ° C is (kies uw landingsplaats zorgvuldig), omringd door door een zeer fijne atmosfeer op basis van CO ₂. De dagen daar duren 24 uur en 40 minuten, maar de baan van Mars ver van de zon impliceert dat een jaar 687 aardse dagen duurt (een Marsman van tien jaar is dus meerderjarig).
Wie herinnert zich nog dat de Opportunity-robot meteorieten aan de oppervlakte observeerde? Hier "Block Island". © NASA / JPL-Caltech

Een droomlichaam

Er is geen gebrek aan interessante bestemmingen op onze kleine buur, tien keer minder zwaar dan de aarde. We vinden Olympus Mons (dus Mount Olympus), de grootste vulkaan (en de grootste "berg") in het zonnestelsel met zijn 22,5 km positieve hoogte. Mars is ook de thuisbasis van de bekende en gigantische kloof Valles Marineris, die een heel netwerk van kloven vormt op bijna een kwart van de evenaar van Mars, met muren die op sommige plaatsen een val van 9.000 m vormen (en nee, dat is niet zo mogelijk om daar te springen in Wingsuit).
Er is vast ijs aan de polen, maar ook een waterkringloop in verschillende streken vanwege de temperatuur: er vormt zich vorst, die vervolgens overdag sublimeert tot gas. Voor de rest is het de woestijn op planetaire schaal. Bergen, oude rivieren, kraters, uitgestrekte vlaktes doorkruist door zandstenen duinen van lichte wind. Vreemde paden doorkruisen de vlaktes: dit zijn de overblijfselen van zanddraaikolken (stofduivels) die onder goede omstandigheden tientallen kilometers kunnen afleggen.
De kliffen van Claritas Rupes. © ESA / DLR / FU Berlijn, CC BY-SA

Ik heb het over een tijd …

Mars heeft een goede reputatie als de enige planeet die alleen door robots wordt bewoond. Het is in ieder geval de enige waarop deze laatste sinds 2004 op de grond actief zijn en sinds 1996 in een baan om de aarde. Ondanks de diversiteit van de sondes en de missies die op de rode planeet zijn ontstaan, blijft er een berg van vragen zonder antwoorden erover.
Eerst over zijn verleden. 3 miljard jaar geleden, met een dichtere atmosfeer, was het zichtbaar de thuisbasis van rivieren en zelfs oceanen. Levensbevorderende omstandigheden, waarvan nog geen spoor is gevonden. De vraag staat al meer dan een eeuw in het middelpunt van de discussie, toen astronomen dachten dat ze kunstmatige kanalen aan het oppervlak observeerden door Mars door een telescoop te observeren. De planeet is in kaart gebracht, gefotografeerd, gegraven, geboord (op het oppervlak), verbrand met een laser, we luisteren naar zijn hart en zijn trillingen, we meten zijn rotatie, de dichtheid van de gassen in zijn atmosfeer, en we blijven meer leren. meer over hem …

Pass door

Vanwege het ontbreken van een magnetosfeer ervaart het oppervlak van Mars een hoge stralingssnelheid in vergelijking met zijn buur, de blauwe planeet, waardoor het moeilijk is om daar te komen. En dan is er de sfeer. Het lijkt erg onbeduidend, maar als het erom gaat het over te steken om op het oranje zand te landen, wat een obstakel! Dicht genoeg om een ​​hitteschild nodig te hebben om het voertuig dat uit de ruimte komt niet te verbranden, maar te schaars om alleen met een parachute te kunnen landen. We moeten remmen.
Hiervoor strijden de ingenieurs gedurende 20 jaar in durf. Stuwraketten voor eenmalig gebruik, airbags als druiventrossen, helemaal tot aan Curiosity's "skycrane", een kraan die de bijna een ton zware rover voorzichtig op het oppervlak van Mars zette voordat hij vertrok.ren een paar honderd meter verderop.
Een wervelwind waargenomen door de kleine robot Opportunity

Bestemming Mars toch

Mars fascineert, zowel door de moeilijkheid om het te bereiken (bijna de helft van de missies is mislukt, de laatste in 2016) als door zijn aantrekkelijkheid. Na de maan is het "de meest voor de hand liggende" van onze verlangens naar bewoonde veroveringen. Als Elon Musk het publiekelijk tot doel heeft gemaakt van het bedrijf dat hij minder dan 20 jaar geleden heeft opgericht (SpaceX), blijven ruimteagentschappen voorzichtiger.
We hebben het nu over het decennium 2030-2040, in afwachting van verdere vooruitgang. Maar dat betekent niet dat onze avonturen op en rond Mars minder spannend zullen zijn, integendeel. In 2020 zijn er drie missies voor onze buurman: de Hope-orbiter uit de Verenigde Arabische Emiraten, de Chinese Huoxing-1-missie (orbiter, lander en rover) en NASA's grote Perseverance “laboratorium op wielen”. De Europese en Russische ExoMars-missie zal proberen te landen in 2023, wanneer, in 2024, de Japanse MMX-missie zich richt op de twee kleine manen van Mars, Phobos en Deimos …
En wetenschappers bereiden zich al voor op de volgende grote uitdaging: het ontwerpen van een missie om monsters terug naar de aarde te brengen.
Wat betreft terraforming, is het beter om naar SF-literatuur of videogames te gaan …
De Curiosity-robot op het oppervlak van Mars in 2019

Tourist Notes:
- Reis 5/10 : één venster elke 26 maanden, dat lijkt misschien acceptabel, maar voor een rondreis betekent dit dat je daar twee jaar moet doorbrengen, de zes tot acht maanden reizen. Dat is veel verlof.
- Landschappen 9/10 : Hoe meer we Mars in detail konden observeren, hoe meer het ongelooflijk mooi bleek te zijn. Tenzij je de zee of de jungle verkiest. Of culturen. Wacht even, je houdt van rotsen, toch?
- Bewoonbaarheid 4/10: Ondanks de aankondigingen van toekomstige terravorming, verdient Mars het gemiddelde niet. De atmosfeer is niet in te ademen, de straling maakt ons leven moeilijk, de winters zijn hard en het zand kan het niet overal schelen.