Cape Canaveral en Kennedy Space Center: dit is de Space Coast!

Kokospalmen en zware werpers, dit is Florida!
De twee aangrenzende locaties op minder dan twee uur rijden van Orlando vormen het indrukwekkende ruimtelijke ecosysteem dat musea, fabrieken, voorbereidingshangars en raketlanceringsgebieden samenbrengt.

Enkele details

Het is eerst nodig om onderscheid te maken tussen de verschillende sites:

• Cape Canaveral is een basis van de Amerikaanse luchtmacht. Het is een eigennaam, daarom is het geschreven "à l'anglaise" omdat we niet de geografische titel maar de basis aanduiden. Het strekt zich uit van Port Canaveral in het zuiden tot de Banana River in het noorden. Cape Canaveral wordt beheerd door de 45th Space Wing, een Amerikaanse militaire eenheid onder de verantwoordelijkheid van de zeer jonge “Space Force”.
• Het Kennedy Space Center, of Kennedy Space Center, of KSC, is een civiele basis, die eigendom is van NASA. Het strekt zich uit ten noorden van de Banana River en beslaat ongeveer de helft van Merritt Island.
• Als je hoort van "Cape Kennedy", dat is de oude naam van… Cape Canaveral (tussen 1963 en 1973).
• Op de twee bases zijn verschillende privébedrijven gevestigd. Dit is bijvoorbeeld het geval bij SpaceX. Degenen die buiten de site maar dichtbij zijn geïnstalleerd (grote namen en onderaannemers) zouden deel uitmaken van de "Space Coast" die de hele regio samenbrengt.

Cape Canaveral aan de rechterkant, het Kennedy Space Center in het midden bovenaan.

Colossi op het zand

Oorspronkelijk was er maar één schiereiland, een wilde kust met lange stranden en brakke moerassen met zijn struiken, vissersarenden en krokodillen, die vandaag de dag nog steeds op de site te vinden zijn. . Maar in 1949, toen de Verenigde Staten een locatie zochten om langeafstandsraketten te testen, maakte de geografie van de locatie het een voor de hand liggende kandidaat.
Een faciliteit om de toegang tot de basis te controleren, de Atlantische Oceaan vooraan, en een van de punten die het dichtst bij de terrestrische evenaar van het hele grondgebied van de Verenigde Staten liggen: Cape Canaveral heeft alle vakjes aangevinkt. De eerste installaties die verband houden met raketten werden gemaakt in 1951. Omdat de ontwikkeling van orbitale raketten nauw verband houdt met die van intercontinentale ballistische raketten, is het logisch dat de eerste lanceerpogingen ter plaatse werden gedaan.
Toen NASA in 1958 werd opgericht, gebruikte het eerst de apparatuur en faciliteiten van de Amerikaanse luchtmacht, voordat het een deel van zijn activiteiten naar het Kennedy Space Center migreerde.

Een jonge, maar rijke geschiedenis

Tussen raketten en lanceerinrichtingen telt Cape Canaveral tot veertig actieve afvuurstappen in de jaren 60. We lanceerden de eerste Amerikaanse satelliet, de eerste Amerikaanse astronaut, de eerste robot- en vervolgens bemande missies naar de maan … En het stopte niet in de jaren 60! Alle planetaire verkenningsmissies van NASA zijn gestart vanuit Cape Canaveral of het Kennedy Space Center, met uitzondering van InSight in 2018 (vertrokken naar Mars vanuit Californië) en LADEE in 2009 (vertrokken naar de maan vanuit Californië). Virginia).
De verzameling Amerikaanse lanceerinrichtingen die elkaar hebben opgevolgd aan de "Space Coast" is indrukwekkend, van Atlas-lanceerinrichtingen tot de Titan- en Delta-generaties, van STS-shuttles tot de Falcon 9, inclusief de onvermijdelijke Saturn V. Een voorbeeld van deze titanische lanceerinrichting die stuwde de Apollo-missies naar de maan, is ook horizontaal te zien in een speciaal gebouw dat kan worden bezocht.
De iconische launcher van de race naar de maan, Saturn V

De KSC, een levend museum

Van de starts met de meeste impact op het publiek (Apollo-lanceringen, shuttles), vond een meerderheid plaats vanuit het Kennedy Space Center en zijn twee zeer grote lanceerlocaties, de LC-39A-lanceerplatforms (nu beheerd door SpaceX) en LC-39B. Maar dit zijn niet de enige NASA-infrastructuren die direct herkenbaar zijn.
De site herbergt met name de (zeer lange) landingsbaan die tot 2011 de landing van de shuttles organiseerde, het lanceeringscontrolecentrum met zijn beroemde schuine erkers en natuurlijk de essentiële VAB (Vertical Assembly Building). Met een plafond van 160 meter hoog en zijn vier montagehallen is het een echte kathedraal gewijd aan de krachtigste raketten die de Verenigde Staten kennen. Het is ook in volle voorbereiding om de toekomstige gigantische draagraket SLS (Space Launch System) van NASA te verwelkomen.
Er is ook een hele verzameling administratieve gebouwen en loodsen voor het voorbereiden van voertuigen op het terrein. In de cleanrooms bereiden we de toekomstige bewoonde capsules voor, de experimenten bestemd voor het ISS … Met een beetje geluk is het mogelijk om buiten de gigantische "Crawler transporter" -voertuigen over te steken die de mobiele constructies naar hun lanceerplatform.
Een must-see is de KSCVC, een museum gelegen bij de ingang van de site.

Cape Canaveral is dynamischer dan ooit

Er is een grote verscheidenheid aan draagraketten actief en in voorbereiding in het Kennedy Space Center en Cape Canaveral. Het gebied was in slechte staat en er werden mensen ontslagen in 2010 … Maar sinds de komst van SpaceX hebben verschillende andere bedrijven van "NewSpace" zich daar gevestigd om hun raketten te lanceren en de Space Coast wordt vaak genoemd in voorbeeld voor lokale dynamiek.

• SpaceX gebruikt het LC-39A (KSC) lanceerplatform voor zijn Falcon 9 en Falcon Heavy lanceerinrichtingen en voor het opstijgen vanuit zijn Crew Dragon bemande capsule. SpaceX gebruikt ook het LC-40 (Cape Canaveral) lanceerplatform voor zijn Falcon 9-lanceerinrichting en de voormalige LC-13-site om zijn rakettrappen op het land te laten landen. En het bedrijf legt de basis voor de toekomstige komst van Starship.
• NASA bereidt zich voor op de komst van SLS op de LC-39B (KSC), die het zal delen met de OmegA-raket van Northrop Grumman, die momenteel in ontwikkeling is.
• United Launch Alliance (ULA) gebruikt het LC-41 lanceerplatform voor zijn Atlas-V-draagraket en stijgt op vanaf de bemande capsule van Boeing, Starliner. Het lanceerplatform zal de komende jaren worden aangepast voor de zich ontwikkelende Vulcan-draagraket. ULA gebruikt ook het LC-37B lanceerplatform voor zijn Delta IV Heavy launcher.
• Blue Origin gebruikt het LC-36 lanceerplatform en heeft het volledig aangepast voor zijn toekomstige New Glenn-draagraket.
• Relativity Space huurt het LC-16 lanceerplatform en voor zijn toekomstige Terran-1 launcher.
• Firefly Space Systems huurt het LC-20 lanceerplatform voor zijn Alpha-draagraket.
• Spaceport Florida gebruikt het LC-46 lanceerplatform voor verschillende klanten en kleine speciale lanceerinrichtingen.
• Virgin Orbit, Northrop Grumman en Boeing hebben toestemming om de oude shuttlebaan te gebruiken voor hun verschillende lanceerinrichtingen (die opstijgen onder de vleugels van een vliegtuig) en voor de X-37B shuttle.