Gedreven door mond-tot-mondreclame en gratis toegang, is de Waze-begeleidingsapplicatie DE benchmark geworden. Hoeveel automobilisten hebben hun luxe originele GPS, aangeboden tegen een goudprijs als optie, opgegeven ten gunste van een smartphone die op een vulgaire drager is bevestigd? Hoeveel TomTom-apparaten vangen stof op in handschoenenkastjes?
Dit komt omdat Waze zichzelf onmisbaar heeft gemaakt. Het is inderdaad de pionier op het gebied van participatieve verkeersinformatie, en een van, zo niet de meest bekende in de sector. Waze is niet alleen een begeleidingstoepassing die naar uw bestemming leidt, het is ook en vooral een dienst die u er sneller naartoe brengt, afhankelijk van de feedback van andere gebruikers.
Het principe is simpel: alle gebruikers van dergelijke diensten delen hun locatie en snelheid in realtime, waardoor het mogelijk is om de toestand van het verkeer nauwkeurig in kaart te brengen en gebruikers dus af te leiden van files. De effectiviteit van begeleiding hangt dus af van het aantal gebruikers, maar ook van de nauwkeurigheid van de kaarten en de kwaliteit van de algoritmen.
Waze is niet de enige die verkeersinformatie in hoge resolutie aanbiedt. In tegenstelling tot wat je zou denken, is de dienst niet de enige met een grote community, maar heeft hij ook een aantal serieuze concurrenten: met name TomTom, iCoyote en Inrix.
Maar wat is het beste alternatief?
1 maand en 1.000 km in Parijse files
Ik probeerde dit vast te stellen door een maand te rijden met twee van deze apps op twee smartphones tegelijk. Ik deed al mijn dagelijkse woon-werkverkeer en persoonlijke reizen met Waze op de ene telefoon en een andere app op een andere.Ik reisde voornamelijk in het centrum van Parijs en in de buitenwijken, af en toe in Île-de-France, voornamelijk tijdens de spits, maar zelden tijdens de daluren. In totaal iets minder dan 1000 km in Parijs verkeer, een van de dichtste in Frankrijk en Europa.
Ieder zijn specialiteit
De eerste les is dat er geen winnaar uit deze maand van intensief gebruik komt.De tweede is dat ik ontdekte dat je ook niet echt kon scoren. Omdat de toestand op de weg onmogelijk te reproduceren is, zou het daarvoor nodig zijn geweest om “races” te organiseren met verschillende wagens die elk de route van de verschillende toepassingen volgden. En toch geloof ik niet dat een van de diensten eruit zou hebben gezien. Slechts één ding is zeker: behalve wanneer het verkeer perfect vloeiend is, geven de applicaties bijna nooit dezelfde route.
Wat uit deze ervaring naar voren komt, is dat elke applicatie zijn sterke en zwakke punten heeft. Dus wat ik kon vaststellen, zijn de situaties en automobilistenprofielen waarvoor elk van hen het meest geschikt is.
