Shenmue 3-test: Ryo keert 18 jaar te laat terug

Bij de aankondiging tijdens Sony's E3 2015-conferentie haalde Shenmue III menigten en dollars op na een recordbrekende crowdfunding-campagne. Hier zijn we 4 en een half jaar later met het langverwachte spel in onze handen. Ryo Hazuki is terug voor wat de epiloog had kunnen (moeten) zijn van zijn zoektocht om de dood van zijn vader te wreken. Helaas zijn Yu Suzuki en zijn teams de realiteit tegengekomen… en het doet veel pijn!
In december 1999 zorgde een nieuwe licentie voor een revolutie in de videogame-industrie dankzij de open wereld vol details en de poëtische Japanse sfeer. Deze licentie is duidelijk Shenmue. The Dreamcast demonstreerde de volle omvang van zijn kracht met deze titel, die in 2001 tot een vervolg zal leiden. Als de critici van die tijd enthousiast zijn, hebben de avonturen van Ryo moeite om hun publiek te vinden en is SEGA teleurgesteld over de inkomsten die deze twee genereren. games maar toch zo ambitieus. Het derde opus zal dus nooit het daglicht zien … in ieder geval tot zijn presentatie in juni 2015.

De aankondiging van zo'n Arlésienne was genoeg om de fans in paniek te brengen. De nervositeit was voelbaar zoals Shenmue III werd verwacht. Waren we eindelijk de uitkomst van dit verhaal te weten gekomen met een episch gevecht tussen Ryo Hazuki en de huurmoordenaar van zijn vader Lan Di? Zouden de mysteries rond de vreemde spiegels eindelijk worden opgehelderd? Als de dimensie van het scenarioschrijven iets te betwijfelen had, dan nodigde een andere meer nuchtere vraag zichzelf uit in de gesprekken … Zou Shenmue III zich aanpassen aan de huidige normen of te verankerd blijven in het verleden? Het lijkt erop dat de ontwikkelaars de voorkeur gaven aan de tweede optie.

Een verhaal dat niet verder gaat

Shenmue III is een direct vervolg op de tweede game, alsof de tijd heeft stilgestaan ​​tussen september 2001 en vandaag. We vinden de jonge Ryo Hazuki die nog steeds probeert de moord op zijn vader te wreken. Als erfenis ontdekte onze held twee zeer kostbare spiegels. Deze mystieke objecten worden ook begeerd door Lan Di, de moordenaar van pater Hazuki. Helaas doet dit er in Shenmue III niet echt toe. Laten we, zonder al te veel spoiler, specificeren dat het scenario grotendeels gericht is op de verdwijning van de vader van Shenhua, een meisje dat Ryo ontmoette in een dorp genaamd Bailu. Laten we het vanaf het begin zeggen, het verhaal blijft meer dan twintig uur hangen zonder dat er iets heel interessants te vertellen is.
Ryo is niet veranderd,Voor beter en slechter
Het vertellen van verhalen, een centrale pijler van de franchise, laat hier al zijn grenzen zien. De game is tevreden met een ongeïnspireerde enscenering met tussenfilmpjes in de vorm van gesprekken tussen de personages met de goede oude techniek van het omgekeerde shot. De dialogen zijn totaal smakeloos en het is moeilijk om de speler te betrekken bij de veel te lichte inzet die op het scherm wordt weergegeven. Bovendien zijn stemmen alleen beschikbaar in het Engels of Japans. Als de puristen het zullen waarderen, kunnen de nieuwsgierigen die Shenmue willen ontdekken gekoeld worden door het ontbreken van nasynchronisatie in het Frans. Gelukkig kiezen de ondertitels voor de taal van Molière. Een goed punt vergeleken met het vorige opus dat moest wachten tot de in 2018 uitgebrachte remastering recht had op dezelfde behandeling.

Ryo's (te) rustige leven

Uiteraard is deze Shenmue III alleen bedoeld voor onverzadigbare fans van de licentie. Net als het Dreamcast-opus biedt het spel ons een opzettelijk langzame voortgang op basis van enquêtes. Ryo besteedt het grootste deel van zijn tijd aan het ondervragen van de dorpelingen en het inspecteren van enkele verdachte plaatsen. Als Yu Suzuki uitsluitend in third-person-weergave wordt gespeeld, vraagt ​​de titel van Yu Suzuki soms om een ​​first-person-invalshoek te gebruiken door op L2 te drukken. Het is dan nodig om lades en ander meubilair te openen om de zo gewilde aanwijzing te vinden. Deze onderzoeksfasen zijn erg slecht in vergelijking met wat er is gedaan in games als LA Noire bijvoorbeeld. Als de gameplay van Shenmue III trouw wilde blijven aan die van zijn voorgangers, hield het ook alle zwaarte.De bevinding zou misschien minder verontrustend zijn geweest als de software in 2003 was uitgebracht.
De beoefening van Kung-fu vereist speciale training …

“Shenmue III speelt op safe en wanneer hij zich op voorheen onontgonnen paden waagt, gaat het heel slecht! "

Toch probeert Shenmue III met enige onhandigheid te vertakken. Inderdaad, Ryo moet zijn uithoudingsvermogen, zijn aanvalskracht en zijn kungfu absoluut verbeteren naarmate het avontuur vordert. Daarvoor moet je trainen! Als het idee op papier goed (hoewel niet erg origineel) is, valt het uiteen in een escalatie van slaapverwekkende minigames die niettemin essentieel zijn om vooruitgang te boeken. Een blok slaan of minutenlang hurken is niet opwindend. Alsof dat nog niet genoeg is, neemt het uithoudingsvermogen van Ryo automatisch af als hij niet eet. En dan stuiten we op nog een ander probleem: geld!

Geld kan geen geluk kopen

Om deze grote kerel te voeden of om bepaalde sleutelmomenten van het avontuur te doorstaan, moet de speler grote sommen geld inzamelen. Behalve dat de yuan (de Chinese munteenheid) niet uit de lucht komt vallen. Of je moet werken als houthakker of als heftruckchauffeur, of je kunt je uitleven in de kansspelen die overal in het dorp te vinden zijn. Deze mini-games stellen je (alweer!) In staat om tokens te verkrijgen die moeten worden ingewisseld voor prijzen die zelf voor geld moeten worden ingewisseld. Geloof ons, het kan echt uren duren voordat het gevraagde bedrag is samengesteld. Nogmaals, Shenmue III test ons geduld zonder het ooit echt te belonen.
Deze frustratie kan moeilijk verdwijnen, aangezien elke reeks wordt toegepast om het nog meer te doen herleven. De fasen van QTE zijn het perfecte voorbeeld. Het is niet ongebruikelijk om deze passages in een lus te herhalen, waarbij u op het juiste moment een toets moet indrukken. Het reactievenster is echt heel kort en de toetsen reageren niet altijd even goed. Hetzelfde geldt voor gevechten die het uitvoeren van specifieke combinaties vereisen om een ​​schot te krijgen. Als de botsingen afhankelijk zijn van realisme, hebben ze de neiging om nervositeit te missen en is het moeilijk om de slagen van Ryo te voelen.

"De trilogie eindigt met een voorproefje van onafgemaakte zaken en bewijst dat Shenmue niet genoeg heeft kunnen evolueren om zijn positie als videogame-legende te behouden"

Fanservice is op zijn hoogtepunt

Een poëtische ode geserveerd door een archaïsche techniek

Shenmue, de eerste van de naam, moest in wezen een ontroerend verhaal vertellen dat geworteld was in de realiteit. Yu Suzuki heeft deze ambitie behouden met zijn derde game.Fans zullen zich daar ongetwijfeld bevinden met deze poëtische sfeer en deze hang naar contemplatie. Shenmue III is daarom niet in ieders handen te leggen. De titel weerspiegelt de realiteit en daarom moet Ryo werken of kungfu beoefenen als hij verder wil in zijn zoektocht. Hier is het onmogelijk om de gemakkelijke uitweg te vinden door een begeerd object te stelen of overal geld te verzamelen (hoewel het verzamelen van kruiden hier erg op lijkt). Dit verlangen naar realisme kan worden gezien als een kwaliteit of als een fout, afhankelijk van de mate van tolerantie van elke speler. Maar om de magie te laten werken,het technische gedeelte zou moeten komen om de poëtische dimensie te sublimeren.
Helaas, en in tegenstelling tot de eerste twee games in hun tijd, is Shenmue III geen grote budgetproductie. Dit is direct voelbaar op de sets en de personage-animaties. Het is niet ongebruikelijk om vertragingen waar te nemen. NPC's hebben ook de ongelukkige neiging om op het laatste moment te verschijnen. De observatie is des te verrassender wanneer Ryo begint te rennen. Een ander nadeel, de laadtijden zijn talrijk en de algehele optimalisatie laat te wensen over. Ten slotte, als de muzikale composities vaak aangenaam zijn, betreuren we het gebrek aan diversiteit in deze soundtrack. Muziek wordt toegewezen aan een deel van de kaart en wordt herhaald in een lus. De ergernis gebeurt vrij snel …
De gezichten van de NPC's hebben iets tekenfilmachtig
Als het idee van het verstrijken van de tijd (met de terugkeer van de dag-nachtcyclus), verkenning en open omgevingen deze Shenmue III een echt cachet geven, wegen deze goede punten niet zwaar op in het licht van deze opeenstapeling van onhandigheid en mechanica gedateerd. Door de beslissing te nemen om niets of bijna niets te veranderen aan zijn voorouderlijke formule, sluit Shenmue III zijn deuren voor een nieuw publiek door simpelweg met zijn fans te praten. Helaas is het onmogelijk om het gebrek aan interesse te negeren van een scenario dat niets onthult. Ten slotte is het spel meer een opvulling die niet bedoeld is om het hoofdperceel vooruit te helpen. Daar moeten we misschien nog twintig jaar op wachten … of niet!

Shenmue III, The-HiTech.net's recensie

Na bijna 20 jaar wachten stelt Shenmue III teleur in bijna alles wat hij doet. De sfeer, hoe uniek ook, heeft het moeilijk om de weg naar technische omzwervingen en anachronistische gameplay te blokkeren. Niet erg geïnspireerd in zijn verhaal, zoals in zijn enscenering, lijkt Yu Suzuki's game rechtstreeks uit het begin van de jaren 2000 te komen. De observatie is duidelijk, Shenmue III vertelt niets en biedt absoluut geen antwoord op een verhaal dat maakte droom van miljoenen spelers over de hele wereld.
Zoals het er nu uitziet, is de kans groot dat het epos van Ryo Hazuki nooit de uitkomst zal weten. De hoop stijgt met de laatste aflevering van een trilogie die eindigt met een bittere smaak. Shenmue had slechts een goede en verre herinnering moeten blijven.

Shenmue III

4

Meest

• Een poëtische sfeer die het spel een beetje frisheid geeft
• Enkele geslaagde panorama's
• Een veronderstelde fanservice die puristen zal aanspreken
• De aanwezigheid van Franse ondertitels

De mindere

• De plot van de saga die stagneert
• Technische zorgen in overvloed (aliasing, late verschijning van NPC's …)
• De dialogen zijn eerlijk gezegd niet spannend
• Een te minimalistische enscenering
• Opdringerige en saaie minigames
• De te basale RPG-dimensie

• Meest
• De mindere
• Details

• Een poëtische sfeer die het spel een beetje frisheid geeft
• Enkele geslaagde panorama's
• Een veronderstelde fanservice die puristen zal aanspreken
• De aanwezigheid van Franse ondertitels

• De plot van de saga die stagneert
• Technische zorgen in overvloed (aliasing, late verschijning van NPC's …)
• De dialogen zijn eerlijk gezegd niet spannend
• Een te minimalistische enscenering
• Opdringerige en saaie minigames
• De te basale RPG-dimensie