Reisbureau: Saturne

Saturnus, gezien door de Cassini-missie. © NASA / JPL-Caltech / SSI / Cornell
Tot nu toe is de reus met de ringen een bestemming die je gezien moet hebben in onze catalogus. Saturnus en zijn manen zijn echte wetenschappelijke eldorado's. Voor het toerisme? Het is iets ingewikkelder …
De laatste van de vijf planeten die met het blote oog zichtbaar zijn, lijkt ongrijpbaar aan de nachtelijke hemel … Maar het is vooral omdat het bijna twee keer zo ver van de zon is als Jupiter!

Lange afstandsrelatie

Saturnus en zijn manen bevinden zich op bijna 1,5 miljard kilometer van de zon. Te ver om bijvoorbeeld een sonde te sturen die is uitgerust met zonnepanelen: deze zouden niet langer de energie ontvangen die nodig is voor de werking van het apparaat. Saturnus is minder omvangrijk en compact dan zijn neef en is niettemin een gasreus. En als alle reuzenplaneten in ons zonnestelsel ringen hebben, zijn die van Saturnus de meest zichtbare en de meest uitgebreide: meer dan 300.000 kilometer breed… En slechts een paar meter dik voor deze massa van ijs en stof.
Net als Jupiter zendt Saturnus meer energie uit dan het van de zon ontvangt, met een dichte, hete kern die zo is samengeperst dat het metallisch waterstof zou bevatten. Het oppervlak ziet er bleek en uniform uit, maar vertrouw het niet: er zijn regelmatig grote stormen die witte vlekken vormen die vanaf de aarde kunnen worden waargenomen (sommige zouden seizoensgebonden zijn, maar een Saturnisch jaar dat 30 jaar duurt, we hebben nog niet alle gegevens). De dag op Saturnus duurt maar iets meer dan 10 uur, wat minder is dan sommige maaltijden bij oma.
Dit is hoe een indrukwekkende storm eruit kan zien op Saturnus. © NASA / JPL-Caltech / Space Science Institute

Grappige maanfamilie

Het zijn de manen die Saturnus zo rijk maken, met een indrukwekkende diversiteit en adembenemende uitzichten op de reuzin en haar ringen. Het is momenteel de planeet met het grootste aantal natuurlijke satellieten, met 82 officiële manen. De grootste en meest indrukwekkende is Titan: het is de enige maan in het zonnestelsel met een dichte atmosfeer, en het lijkt volgens wetenschappers op de primitieve aarde … Behalve dat het veel kouder is dan de blokken. ijs smelt daar nooit, laat methaan er in sneeuwen en je overlevingskansen zijn laag. Maar met zijn woestijnen, meren en canyons nodigt het gebied uit tot avontuur. Een paradijs voor koolwaterstoffen!
De andere satellieten van Saturnus worden niet weggelaten. Er is natuurlijk Enceladus, en zijn dikke ijskorst doorkruist door gigantische geisers op de Zuidpool (wat een oceaan suggereert met misschien, wie weet, sporen van leven …), maar ook de maan "Black Star" Mimas , een andere, bezaaid met inslagen met een onvoorspelbare rotatie, Hyperion, en natuurlijk de geïsoleerde blokken binnen de ringen van Saturnus, waarvan de rotatie wervelingen en golven veroorzaakt in hun fijne structuur … Tot Pan en zijn vreemde geluid hamburger vorm.
De kleine maan Pan werpt zijn schaduw op de ringen van Saturnus. © NASA / JPL / Space Science Institute

Ga voor meer informatie

De Pioneer 11-sonde was de eerste die in 1979 over Saturnus vloog en werd op de voet gevolgd door de twee sondes Voyager 1 (1980) en Voyager 2 (1981). Maar de echte ontdekking in de diepte van de geringde planeet moest wachten nog twintig jaar: 1 ^st juli 2004 heeft de Cassini ruimtesonde van de NASA vertraagd en rond Saturnus in een baan aangegaan. Ze bestudeerde dit planetenstelsel en zijn manen (waarvan er vele dankzij haar beelden werden ontdekt) gedurende meer dan 13 jaar, voordat ze in september 2017 voor de laatste keer in de atmosfeer dook.
Cassini's gegevens vertegenwoordigden een belangrijke bijdrage bij de studie van reuzenplaneten, bij het meten van de kenmerken van de ringen van Saturnus en bij de studie van zijn manen, in het bijzonder Enceladus en Titan. De beelden en metingen die naar de aarde worden verzonden, zijn nog steeds ongeëvenaard en zullen decennialang als basis voor onderzoek dienen. Cassini droeg de kleine Europese sonde Huygens bij zich, die de eerste robot werd die erin slaagde zo ver van de aarde te landen. Een enorm succes voor een van de eerste Europese planetaire missies!
We kunnen duidelijk zien dat Enceladus ontaardt wanneer we tegen het licht in kijken! © NASA / JPL-Caltech / Space Science Institute

Dragonfly maakt zich klaar

Er is momenteel echter een missie in voorbereiding voor Saturnus. Het zal niet als doel hebben om de planeet te bestuderen, want het gaat om een ​​robot die alleen is toegewijd aan het landen op Titan en … om daarheen te vliegen. Dragonfly is inderdaad een indrukwekkende multirotor-drone met acht motoren die het oppervlak en de atmosfeer van Titan bestudeert door korte vluchten van de ene locatie naar de andere te maken. Een gewaagde technische weddenschap die in 2026 van start zou moeten gaan en in 2034 op de maan van Saturnus zou landen.

De (zeer bekende) zeshoekige plek op de noordpool van Saturnus. © NASA / JPL-Caltech / Space Science Institute
Tourist Notes:

• Reizen 3/10: met een reis van minimaal zes jaar (maar waarschijnlijk acht of tien) om er te komen, zal het ter plaatse een druk schema vergen om je de opsluiting te laten vergeten.
• Landschappen 9/10: De sponsmaan, de zwarte ster, de ringen van Saturnus… Moeilijk om exotischer te zijn. In 13 jaar ter plaatse is Cassini er niet in geslaagd om het allemaal te redden. Kunt u het beter doen?
• Bewoonbaarheid 4/10: Enkele perfecte omstandigheden voor het leven als je gewend bent aan extremen, onder een oceaan van ijs en in de buurt van een vulkaan. Of als u koolwaterstoffen verkiest boven zuurstof. Voor anderen, blijf in de auto.