De Zuk Z1: een vreemde naam voor een nogal aanlokkelijke smartphone. Gemaakt door een submerk van Lenovo, werkt deze 5,5-inch terminal op basis van de Cyanogenmod ROM op de bedden van de OnePlus 2. Met een onorigineel maar aantrekkelijk ontwerp en een USB-C-poort, verrijkt hij de categorie van smartphones van betaalbare kwaliteit, zonder gebreken te vertonen.

Design en ergonomie: een air van veel smartphones

De Zuk Z1 schittert niet met de originaliteit van zijn ontwerp, dat eruitziet als een mengelmoes van alles wat we de afgelopen jaren hebben zien scrollen, van Samsung tot Apple via Xiaomi of Meizu. De metalen rand zou een kruising kunnen zijn tussen de iPhone 5s en iPhone 6s, met een vleugje Galaxy S6. De glanzende plastic achterkant doet denken aan veel Chinese smartphones, terwijl de aanwezigheid van een homeknop en twee aanraaktoetsen eerder verwijst naar Samsung.

Niet origineel voor een cent, daarom is de Zuk Z1 echter goed afgewerkt, ook al hadden we de voorkeur gegeven aan mat plastic boven glanzend polycarbonaat aan de achterkant. Deze verbergt zijn rondingen niet. De Z1 speelt duidelijk niet ten koste van alles de kaart van finesse, tot het punt dat hij een beetje te zwaar en te dik is voor kleine handen.

Dat wil zeggen: Huawei's nieuwe Mate 8, met een bijzonder goed geoptimaliseerd 6-inch scherm, is niet veel omvangrijker.

De onderkant van de terminal onthult een USB-C-poort, en de platte kabel doet ook denken aan die van de OnePlus 2. Met deze aansluiting hebben we niet veel te verwijten, behalve dat het is nog steeds niet erg wijdverbreid. Als je altijd een Micro USB bij de hand hebt, kan dat helaas niet gezegd worden van de nieuwe omkeerbare connector.
De middelste knop fungeert ook als een vingerafdruksensor. Het is omgeven door twee voelbare toetsen, gemarkeerd door een enkel lichtpunt. Het geheel neemt behoorlijk wat ruimte in beslag: waarom deze onevenredige ruimte tussen de knop en de onderkant van het scherm?

Populaire Berichten

Wetenschap en fictie: wordt tijdreizen ooit mogelijk?

Reizen door de tijd is een van de grootste fantasieën van sciencefiction, of het nu gaat om literatuur, film of zelfs strips. Hoewel de meeste theorieën die in fictie worden voortgeschreden niet geloofwaardig zijn, blijkt uit de wetenschap, en met name de natuurkunde, dat tijdreizen binnen het bereik van het mogelijke valt. Maar in de praktijk blijkt de aanpak veel beter haalbaar ...…