Darksiders Genesis-test: een rijder nauwelijks dik

Inhoudsopgave

Discord, de instant messenger
Wanneer woede ons leidt
Dood gebrek aan weten hoe te leven
Darksiders Genesis: The-HiTech.net's gebruikersrecensie

Het vierde opus in de franchise, maar meer een soort spin-off dan een echt vervolg, Darksiders Genesis is een kans om Joe Madureira te vinden. Na aan de eerste twee afleveringen te hebben gewerkt, vertrok de artiest om te werken aan Battle Chasers: Nightwar, terwijl Gunfire Games voor Darksiders III zorgde. Mr. Joe is daarom weer aan het werk met een duistere geschiedenis van Discord, War and the Demon King. Ben je klaar ? Het zal bloeden …
We zeiden in de inleiding dat Darksiders Genesis strikt genomen geen vervolg is. Zijn verhaallijn speelt zich zelfs af vóór de allereerste aflevering van de franchise. Een opmaat naar de saga, waarin we slechts twee van de vier ruiters van de apocalyps (Discord, Fury, War, Death) vinden. Opgeroepen door de Ardent Council, krijgen Discord and War een missie van het allergrootste belang, aangezien Lucifer, de King of Demons, niets minder bedreigt dan Balance, aan de basis van alles. Aan de scenariozijde kunnen we niet zeggen dat de ontwikkelaars zelfmoord hebben gepleegd. Aan de progressiekant, aangezien het, voordat hij Lucifer bereikt, een kwestie is van het één voor één elimineren van zijn trouwste acolieten. Onhandiger, bedoeld om grappig en oneerbiedig te zijn,de dialogen missen vaak hun punt met opmerkingen van Discord - de grappenmaker van de band - die plat vallen. Jammer.

"Darksiders Genesis komt nooit om zich in het buitveld te wagen"

Discord, de instant messenger

Als om zich te onderscheiden van het vorige opus van de franchise en een breuk te markeren met de gewoontes van de spelers, verlaat Darksiders Genesis de representatie in de derde persoon die we goed kennen. Hij ruilt het in voor een axonometrische weergave die het duidelijk dichter bij Diablo-achtige actie-RPG's brengt. De gameplay, de situaties die aan de spelers worden gepresenteerd en het ritme van de actie doen ook denken aan de normen van hack'n'slash. Pas echter op dat u niet de fout maakt Darksiders Genesis te beschouwen als een soort apocalyptische kloon van Blizzard's game.

Gefluister in de oren van apocalyps-paarden? © Nerces voor The-HiTech.net
De evolutie van de personages - hun progressiesysteem - volgt dus geen erg complexe regel en de diepte ervan kan niet worden vergeleken met de beloften van een Diablo om het voorbeeld te nemen van de referentie van de hack'n'slash. Misschien nog meer onderscheidend, waagt Darksiders Genesis zich op geen enkel moment in het buitveld: er is nooit een kwestie van terugvinden wat de personages moeten uitrusten. Op grond van onze daden, dus geen wapen om te verzamelen, geen snuisterijen om te verzamelen. De systematische eliminatie van tegenstanders is alleen de mogelijkheid om zielen te verzamelen die als betaalmiddel en fragmenten van woede zullen worden gebruikt om je personages een boost te geven.

Hier is er een die dat wel doetniet één of zelfs drie "geluksbrengers" © Nerces voor The-HiTech.net
Zijn karakters? Sinds het begin van dit artikel hebben we het inderdaad over twee ruiters van de apocalyps, Discord en War, die - goed nieuws - zonder veel limiet speelbaar zijn. Het idee is natuurlijk om een echt coöperatief spel aan te bieden dat lokaal of op internet kan worden gespeeld in afgesloten of openbare ruimtes met een opt-in / opt-out (binnenkomst / vertrek van spelers) formidabele eenvoud. Vrees niet, het is nog steeds heel goed mogelijk om tevreden te zijn met het solitaire-spel en of het nu om raadsels, puzzels of golven van vijanden gaat, dingen passen zich in realtime aan. In solo kun je direct schakelen tussen de twee personages.

Een niet al te inspannende tutorial leert ons de essentiële commando's © Nerces voor The-HiTech.net
Coöperatieve modus vereist, Discord en War laten zien dat ze complementair zijn. War, elke fan van de franchise kent hem, hij is een melee power-monster met zijn enorme zwaard. Hij heeft een aantal ontwijkingsvaardigheden, maar onderscheidt zich vooral door zijn vaardigheid waardoor tientallen zwaarden om hem heen verschijnen. Het is duidelijk dat Discord verder weg staat van zijn tegenstanders. Uitgerust met twee pistolen, haalt hij er plezier uit zijn magazijnen op zijn vijanden te legen terwijl hij kan profiteren van bepaalde munitie. Hoewel Guerre soms wat zwaar en traag kan zijn, is Discord opmerkelijk wendbaar.

Typisch voorbeeld van een grap die helemaal plat valt © Nerces voor The-HiTech.net

"Naast de totale actie, (…) kleine evenementen in de puurste platformgame-stijl"

Koop Darsiders Genesis

Wanneer woede ons leidt

Een groot deel van het belang van het spel berust dus op de complementariteit tussen de twee karakters en het goede gebruik van de capaciteiten van elk. In coöperatie moeten de spelers uiteraard hun violen stemmen, terwijl in de eenzame speler zich vooral richt op het kiezen van de beste jager op het beste moment … wetende dat het heel goed mogelijk is om van held te wisselen tijdens een gevecht. In samenwerking moet je soms je neuronen laten werken om samen, hier een raadsel, daar een kleine puzzel op te lossen. Gebeurtenissen die alleen aanwezig blijven, maar die uiteraard worden aangepast zodat we verder kunnen zonder de hulp van iemand: het begrip timing is dus veel minder aanwezig dan bij coöperatie.

Een vaardigheid die een bepaald pit toevoegt aan gevechten © Nerces for The-HiTech.net
Meer in het algemeen verschilt Darksiders Genesis hier iets meer van hack'n'slash in Diablo-mode door naast volledige actie een puzzeluitdaging aan te bieden. Net zoals bij het vorige deel van de franchise, bedachten de ontwikkelaars kleine tests in de puurste stijl van platformgames. Ze hebben ook geïntegreerde mechanismen, hendels om te manipuleren of in sommige gevallen puzzels op basis van de vaardigheden / uitrusting van onze helden. Het is nooit echt een kwestie van je hoofd breken, maar deze uitdagingen laten toe 1 / het tempo van de actie een beetje te vertragen en 2 / om je grijze cellen te laten werken.

Oorlog wordt boos "helemaal rood" © Nerces voor The-HiTech.net
Pas echter op, Darksiders Genesis is geen puzzel en fans van echte puzzels zullen teleurgesteld zijn als ze hopen op uitdagingen in hun mate tijdens het spel. Het grootste deel van de moeilijkheid van het spel ligt in de gevechten en in het bijzonder in de baasgevechten. We waarderen het dat de ontwikkelaars toestaan dat de moeilijkheidsgraad op elk moment kan worden aangepast (tussen drie, gemakkelijk / normaal / moeilijk), maar aan de andere kant vinden we het jammer dat deze zelfs tot het maximum geen echt interessante uitdaging voor hen zou moeten bieden. vaste gasten. Merk ook op dat de levensduur van het spel ongeveer 12 - 15 uur is, of zelfs twintig voor degenen die graag alles willen verzamelen wat mogelijk is om te verzamelen. Het is al een beetje kort, maar, vervelender, de herspeelbaarheid is laag, om niet te zeggen nul.

Hmmmm … "Sesam, doe open? »© Nerces voor The-HiTech.net
Natuurlijk zullen sommige completers het karaktervoortgangssysteem willen opschonen door zoveel mogelijk wezensharten op te graven. Harten die tot drie categorieën kunnen "behoren" (aanval, woede, gezondheid) en die vervolgens in een vaardighedenboom worden geplaatst. De kracht van het betreffende personage wordt duidelijk vergroot. Sterker nog, sommige mini-bazen laten een krachtiger hart vallen als ze van leven op dood overgaan. Harten die op specifieke locaties van de boom worden geplaatst voor logisch grotere bonussen. Op deze boom is er een manier om te spelen op de combo's tussen de harten die we "enchase" en de aard van de betreffende locatie. In feite wil een completist een specifiek hoofdstuk van het avontuur opnieuw starten om alle harten, alle fragmenten te krijgen.

Net als Vulgrim is Dis hier om ons een aantal zeer nuttige snuisterijen te verkopen © Nerces voor The-HiTech.net

"In een lokale coöperatie hebben de ontwikkelaars gekozen voor een niet erg esthetische snit van het scherm"

Dood gebrek aan weten hoe te leven

Een hoofdstuk opnieuw starten? Ja, de structuur van Darksiders Genesis maakt zo'n "fantasie" mogelijk zonder de hele campagne over te nemen. Zodra een hoofdstuk is afgelopen, vertelt het spel ons de status van onze voortgang - hoeveel harten we hebben verzameld of welke baas (s) we hebben verslagen bijvoorbeeld - wat sommige spelers kan aanmoedigen om het hoofdstuk opnieuw te starten om het beter te doen. In zijn werking is Darksiders Genesis gebaseerd op wat in het jargon een hub wordt genoemd. Met andere woorden, een "centraal" gebied van waaruit je op missie kunt gaan, lanceert de verschillende hoofdstukken. Natuurlijk moet men zich in principe conformeren aan de volgorde die door het scenario wordt opgelegd, hoe simplistisch het ook is.

Een van de vele zeer "platform" passages © Nerces voor The-HiTech.net
Binnen deze hub zijn er ook enkele niet-spelerpersonages waarmee je kunt "ruilen", zoals Vulgrim of Dis: accessoires, harten van wezens, drankjes … Houd er echter rekening mee dat we ver verwijderd zijn van echte kooplieden. zoals op een Divinity Original Sin 2 bijvoorbeeld. Het principe van de hub heeft als voordeel dat het avontuur heel duidelijk kan worden ingedeeld. Omgekeerd, en hoewel het scenario al niet erg geïnspireerd is, zorgt deze structurering van de campagne er regelmatig voor dat de speler “naar buiten komt”. De sfeer komt nooit echt in, ook al is de artistieke leiding behoorlijk succesvol.

Enkele zeer mooie standpunten… © Nerces voor The-HiTech.net
Als de camerahoek de perceptie die we kunnen hebben duidelijk verandert, wordt de grafische stijl van Joe Madureira in dit opus bevestigd. Dit is duidelijk een puur subjectieve opmerking, maar of het nu gaat om het ontwerp van de helden, de wezens of de niveaus van het avontuur, het is mooi, soms zelfs heel mooi. Het mist misschien een beetje afwisseling, maar aangezien de campagne maar ongeveer vijftien uur duurt, voel je niet echt het repetitieve aspect van de omgevingen. Integendeel, we zijn aangenaam verrast door de variatie in het ontwerp van de levels met een oordeelkundig gebruik van verticaliteit, ook al speelt de camera ons soms parten. Tussen vijanden die we niet zien of progressie die niet altijd duidelijk is, heeft het plezier om een deel van het level te verbergen.

Een demo van de afgrond die we met gesloten ogen afslachten met Discord © Nerces voor The-HiTech.net
Aangezien we het hebben over nauwelijks geloofwaardige problemen wanneer we de stamboom van de makers zien, is er noodzakelijkerwijs deze onbalans tussen de twee karakters. Toegegeven, de hele game is ontworpen voor Discord, aangezien het de eerste keer in de franchise is dat The Horseman speelbaar is. De kloof met War - een soort folie - is echter te aanwezig. Dus voor sommige bazen kost het oneindig veel tijd om ze af te ronden met War wanneer Discord er binnen een paar minuten zijn zaken van maakt. Het defect van het "life bag" -monster is een klassieker, maar zelden hadden de twee speelbare helden zulke ongelijkheden … Alsof de QA-teams op vakantie waren.

Waar is de onenigheid? Bedankt de camera! © Nerces voor The-HiTech.net
Vakantie die door moest gaan, zelfs bij het zoeken naar bugs. Laten we de eigenschap niet forceren en Darksiders Genesis houdt over het algemeen stand. Maar naast de - gelukkig niet al te vaak - cameraproblemen die we al noemden, hebben we nog steeds te veel botsingsproblemen en, nog belangrijker, een echt gebrek aan leesbaarheid op bepaalde niveaus tegen bepaalde wezens. Aan het begin van het artikel verwelkomden we de mogelijkheid van coöperatief spel voor twee spelers op hetzelfde scherm … Helaas moeten we nu een groot nadeel aan deze optie toevoegen. De ontwikkelaars hebben eigenlijk gekozen voor een onaantrekkelijke uitsnede van het scherm, ongeacht de afstand tussen de twee vrienden. Erger nog, de keuze is gemaakt om deverticaal screenen en meerdere passages van de campagne zijn helemaal niet aangepast aan zo'n indeling: de zichtbaarheid wordt nog sterk aangetast.

Nog een flink aantal progressie slots beschikbaar © Nerces voor The-HiTech.net

Darksiders Genesis: The-HiTech.net's gebruikersrecensie

“Sympathoche”, dit is in een notendop hoe we ons voelden na het voltooien van de Darksiders Geneis-campagne. Leuk omdat we het gevoel hebben dat de ontwikkelaars van Airship Syndicate - Joe Madureira in de hoofdrol - graag wilden presteren. Sympathiek omdat het ritme van de actie interessant is en de variaties met enkele succesvolle platformelementen. Sympathiek tenslotte omdat de complementariteit van de twee helden en de mogelijkheid om het hele avontuur in coöperatieve modus te doen zeker hun kleine effect hebben. Helaas is Darksiders Genesis ook een opeenvolging van niet erg geïnspireerde personages, vaak te simplistische puzzels en een scenario dat grenst aan armoede. Nog vervelender is dat dit nieuwe opus ook kampt met een leesbaarheidsprobleem met een camera die hetwe voelen ons niet altijd onder controle en kleine botsingsbugs die de gave hebben om vervelend te zijn. Ten slotte is het onmogelijk om niet te benadrukken dat Darksiders Genesis, ondanks een eerste release op pc, bijna het bespelen van de controller vereist: aan het toetsenbord / de muis wordt niets gedacht. Sympathiek dus omdat we ons daar vermaken, maar eenmaal voltooid, zal het niet meer worden onthouden.