Een vergelijking tussen de Apple Airpods Pro, de Libratone Track Air + en de Sony WF-1000Xm3 is niets meer of minder dan een strijd tussen de enige drie echt meeslepende hoofdtelefoons met ruisonderdrukking op dit moment. Dure maar kwaliteitsproducten, en allemaal met hun voordelen en eigenaardigheden. Ze zijn allemaal al getest op The-HiTech.net, dus we nodigen u uit om de respectieve artikelen te bekijken:
- Airpods Pro recensie
- Sony WF-1000Xm3 recensie
- Libratone Track Air + -test
Design en comfort
Drie merken drie scholen. Enerzijds biedt de Sony een totaal in-ear-architectuur, anderzijds geven de Libratone en Apple er de voorkeur aan om wat isolatie op te offeren voor het meer universele comfort van de semi-in-ear toestellen, een aanpak die niet diep zinken vereist. diep een canule en een mondstuk in de gehoorgang.
Apple biedt een iets meer ingetogen continuïteit van de Airpods, met een gereduceerd staafsysteem en een grote ventilatieopening aan de achterkant om de geluidsdruk en staande golven te verminderen. De Libratone Track Air + zijn een beetje klassieker in hun aanpak… en niet te vergeten een grote monolith-mondige afsluiting te plaatsen, om niet onopgemerkt te blijven. De Sony WF-1000Xm3 biedt een derde oplossing met een echt in-ear-architectuur en een aanzienlijk grotere envelop.
Als de Apple en Libratone oplaadboxen erg compatibel zijn met een broekzak, is dit duidelijk niet het geval bij die van de WF-1000Xm3. Vanuit dit oogpunt verliezen Sony's enigszins hun nomadische interesse. Geen probleem in de winter als de jassen uit zijn,een beetje meer in de zomer.
De bouwkwaliteit is in alle drie gevallen correct, maar verre van echt robuuste modellen. De Sony valt een beetje op door een dichter, stijver plastic te benadrukken, zowel op de koptelefoon als op de oplaaddoos. De Airpods Pro zijn bijna identiek aan wat de eerste Airpods deden, wat ons een vrij licht maar goed geassembleerd plastic geeft. De Libratones bevinden zich echter enigszins in hetzelfde water, met een kleine metalen coating op hun rug. Plat op de kwaliteit van hun opbergdoos, plastic echt twijfelachtig (de indruk van een kinderbox).
Qua comfort moeten we partij kiezen voor het grootste aantal. In zo'n geval, en hoewel de Sonys niet de meest opdringerige intra die kan worden gedaan, kunnen ze niet concurreren met de Track Air + en Airpods Pro. Zodra de juiste tips en de juiste bediening (kleine kwartslag zodra het model is ingetrokken), biedt de WF-1000Xm3 acceptabel comfort, zelfs redelijk goed. De outfit is voldoende voor klassiek gebruik maar moeilijk voor te stellen voor sport.
Omgekeerd zijn de Libratone- en Apple-koptelefoons zowel lichter als veel minder opdringerig. De Track Air + zit op een zeer conventionele manier en vertrouwt op eenvoudige zwaartekracht (evenals de tips) om op zijn plaats te blijven, bijna zoals de oude Airpods. Airpods Pro vereisen een lichte draaibeweging en passen meer aan de binnenkant van het oor. De manieren om dingen te doen zijn dichtbij; libratones houden iets beter vast bij kaakbewegingen, pro Airpods zijn beter uitgerust om hoofdbewegingen onder ogen te zien. Het comfort is ongeveer gelijk, in beide gevallen zeer overtuigend, waarbij de Airpods zich door hun ventilatieopeningen iets beter geventileerd voelen.
Ten slotte moet worden opgemerkt dat de Track Air + en Airpods Pro IPX4-gecertificeerd zijn voor weerstand tegen opspattend water, terwijl de WF-1000Xm3 geen certificering heeft.
Connectiviteit
Alle drie de modellen zijn qua verbindingskwaliteit goed True Wireless, maar overschrijden deze vereiste niet. Om te beginnen is geen van de drie multipoints, dus je kunt niet tegelijkertijd verbinding maken met meerdere apparaten en gemakkelijk overschakelen naar de audiostream van beide.De ontvangstlimieten van de drie koptelefoons betekenen ook dat het onmogelijk is om een high-definition codec zoals Qualcomm's AptX HD of Sony's LDAC correct vast te houden. Sony heeft niet eens het risico genomen om zijn codec te implementeren. We hebben dus: SBC en AAC voor de Apple Airpods Pro en de Sony WF-1000Xm3, SBC en AptX voor de Libratone Track Air +.
De Sony WF1000Xm3 is het meest stabiel in gebruik, vooral bij obstakels. Dit wordt gedeeltelijk verklaard door hun verbinding met elke oortelefoon afzonderlijk en niet als een master / slave. Airpods zijn nog steeds niet vooruitgegaan in vergelijking met Airpods 2 of zelfs Airpods 1. Hun ontvangstvermogen is goed, maar stort snel genoeg in bij de minste moeilijkheid. Wat betreft de Libratones, ze komen naar voren terwijl ze heel correct zijn.
Ergonomie
De ergonomie is in alle drie de gevallen vrij spartaans. Geen enkele biedt bijvoorbeeld geluidsaanpassing op de hoofdtelefoon.De Libratone Track Air + maakt gebruik van een dubbeltiksysteem op de koptelefoon, de Airpods Pro een notch met haptische feedback op het uiteinde van de staven, de Sony een aanraakzone.
Dubbeltikken op de Track Air + activeert een van de vier functies die worden aangeboden in de speciale applicatie, wetende dat het mogelijk is om de functie voor de rechter- en linkeroortelefoon te scheiden: afspelen / pauzeren, reductiemodus, volgende track en activering van de stemassistent. Koptelefoons worden een beetje misleid door hun eenvoud, omdat ze geen eenvoudige navigatie mogelijk maken. Een enkel, dubbel en drievoudig tikkende systeem zou de zaken veel gemakkelijker hebben gemaakt. Evenzo wordt het tikken een beetje in het oor gevoeld, wat niet altijd prettig is.
Apple gaat nog een stapje verder omdat het voor volledige navigatie vertrouwt op een systeem van één, twee of drie klikken, dit voor beide koptelefoons. De wijziging van de reductiemodus vereist een lange klik, die ook kan worden gedefinieerd als een oproep naar Siri. Over Siri gesproken, de assistent kan spraakgestuurd worden op iOS. Dit maakt het mogelijk om, zonder discreet te zijn, een groot voordeel te behalen in iOS.
Sony doet vrijwel hetzelfde, maar dan iets uitgebreider. De rechter oortelefoon maakt navigatie in de tracks mogelijk met een twee of drie tikken, de linker oortelefoon maakt het mogelijk om de controle van het omgevingsgeluid te activeren. Net als bij de Libratone zijn de functies aanpasbaar, aangezien je met de speciale applicatie een van de twee genoemde functies aan een of de andere oortelefoon kunt toewijzen of kunt wijzigen voor de oproep naar de stemassistent. De tactiele zone is vrij groot, maar qua reactievermogen niet perfect.
Merk ten slotte op dat alle drie de pauze en automatisch afspelen kunnen activeren nadat ze zijn verwijderd en vervolgens in het oor zijn teruggeplaatst dankzij een optisch sensorsysteem.
We hebben hier een soort ergonomische trekking tussen Sony en Apple, hoewel geen van beide echt bevredigend is. De Libratone Track Air + zijn zelfs nog beperkter vanwege hun tweetrapsbenadering.
Extra functies
Een speciale applicatie is vaak de juiste manier voor het merk om u op te sporen, terwijl het perfect overbodig is. Maar sommige zijn echt nuttig en bestudeerd.Aangezien Apple Airpods Pro in zijn ecosysteem integreert, heeft het product al zijn geavanceerde functies op iOS en is het volledig privé op Android, tenminste tot het verschijnen van een applicatie van derden. Zoals het nu is, maakt Apple Apple en zorgt voor alles, zonder enige mogelijkheden voor personalisatie over te laten. Als iOS veel equalizers bevat, is er geen speciaal voor hoofdtelefoons, rekening houdend met hun specifieke kenmerken voor meer finesse van instellingen. De "zeg maar Siri" -functie kan echter als een zeer groot pluspunt worden gezien, vanwege een vrij totale en inclusieve benadering van navigatie en functies.
Libratone biedt zoiets niet. De speciale toepassing is vrij eenvoudig, maar maakt het niettemin mogelijk om een functie toe te wijzen aan het dubbeltikken, om het type ruisonderdrukking aan te passen (handmatig of automatisch), en geeft toegang tot drie vooraf ingestelde equalizers die ronduit overbodig blijken te zijn.
Net als bij een koptelefoon leert de Sony Connect-app de concurrentie een lesje. De applicatie wordt echt gezien als een serieuze en evoluerende hub, boordevol kleine opties en nieuwe functies die in de loop van updates verschijnen. Zonder in details te treden, is het perfect mogelijk om de functie van de kranen te veranderen, verschillende effecten en geluidsverbeteringen te gebruiken (min of meer nuttig), maar vooral om toegang te krijgen tot een kleine 5-bands grafische equalizer. Bovendien brengt Headphones Connect regelmatig updates uit met nieuwe functies zoals optimalisatie voor de 3D Reality Audio-geluidservaring (zie onze feedback over deze technologie).
De WF-1000Xm3 biedt dus een scala aan instellingen en kleine aanpassingen, waardoor ze ver voorlopen op de andere twee modellen.Libratone probeert een kleine keus te laten, wat vooral lovenswaardig is voor ruisonderdrukking. Wat betreft de Airpods Pro, alles is onder controle.
Isolatie
Er moet onderscheid worden gemaakt tussen passieve isolatie, gecreëerd door de eindkappen, en actieve isolatie gegenereerd door het elektronische verwerkingssysteem.In passieve isolatie is de Sony WF-1000Xm3 niet fantastisch voor een intra, maar laat zich beter presteren dan de andere twee. Uiterst vreemd, echter, de actieve isolatiemodus laat een geluidsfeedback achter in de hoge tonen. Het model isoleert de hoge tonen duidelijk minder in actieve modus dan in passieve modus. Vervolgens komt de Libratone Track Air +, niet zo ver weg. Ten slotte hebben de Apple Airpods duidelijk last van hun ventilatieopening en heel weinig opdringerige tips. De reductie is er wel, maar sluit de wereld ook niet af.
Ruisonderdrukkingsmeting van de drie modellen: referentiecurve (rood), Libratone Track Air + (lichtgroen), Sony WF-1000Xm3 (donkerblauw), Airpods Pro (donkergroen) en Sony WH-1000Xm3 (oranje)Isolatie actief is een andere zaak, en de Airpods Pro nemen het voortouw in deze oefening. De WF-1000Xm3 f gaat in de meeste gevallen niet zo ver, maar bijvoorbeeld niet zo ver in lage frequenties. De Libratones zijn echt geweldig van een "klein" merk en kunnen echt effectief genoemd worden. Deze isolatie is echter lager dan de andere twee, en zal vooral een vrij significant achtergrondgeluid genereren (vooral bij maximale reductie).
Microfoon
Als de drie modellen uitblinken door hun ruisonderdrukking, is het beheer van de microfoons niet zo goed. Er zijn specialisten als plantronics en Jabra, en er zijn deze drie merken. In een rustige omgeving bieden ze allemaal een correcte weergave, waarbij de Airpods het meest natuurlijk zijn. In een lawaaierige omgeving is alles veel gecompliceerder. De Sony is bijna onbruikbaar, de Libratones bieden niet veel beter. De Airpods Pro zijn uiteindelijk de beste, maar bieden niet veel comfort van discussie en maken duidelijk geen vooruitgang in vergelijking met de oude Airpods.In Sound Feedback-modus nemen de Airpods Pro het voortouw door bijzonder natuurlijk te zijn. De Libratones hebben moeite om de hoge tonen correct te transcriberen. Zelfde kleine probleem met Sony, zeer correct maar niet in staat om terug te brengen wat de tips hebben verminderd.
Autonomie
De cijfers van de fabrikant (met ANC) zijn veelzeggend:• Sony WF-1000Xm3: 6 uur
• Libratone Track Air +: 6 uur
• Airpods Pro: 4 uur 30
In de praktijk: de cijfers zijn perfect geverifieerd en liggen zelfs iets hoger. Airpods Pro sloeg rond 5 uur 's ochtends, libratone Track Air + sloeg rond 6:15 uur en Sony sloeg ongeveer dezelfde nummers . Allemaal onder iOS of Android. De Airpods Pro staan daarom hieronder, maar nog steeds correct. Let op, deze cijfers zullen in de winter (buiten) niet zo goed zijn, de kou is een nogal bepalende factor.
Zijn
Drie transducers met verschillende benaderingen, de drie modellen markeren drie geluiden die elk hun publiek zullen vinden.De Airpods Pro leveren een geluid dat zowel zeer toegankelijk is, maar toch niet gebruikelijk is voor een intra. Het model laat zich, dankzij zijn zeer grote transducer (uiteraard 12 of 14 mm), een zeer regelmatig geluid in de bas en in de hoge tonen, zonder overflow. De hoge tonen zijn niet ingesprongen, maar ze zullen ook niet proberen een klein randje te brengen. Dit frequentiebereik wordt niet met zoveel kwaliteit geleverd als de andere, zonder echter in te storten.
Het product is dan niet de meest impactvolle ter wereld, maar kan erg laag worden en een basis geven, een veel meer omhullende indruk dan de andere twee. De bas kan buiten het bereik van het eenvoudige intra-model vallen als we ze zonder moeite komen prikkelen. De middentonen zijn niet voor een keer in terugtocht, waardoor de stemmen een prominente plaats krijgen. Het luisteren is voldoende zonder extreem diep of echt heel gedetailleerd te zijn.
De Libratone neemt de tegenovergestelde route. De 5,3 mm-transducers kunnen qua grootte nooit concurreren met de bas van de Airpods Pro. Het product dwingt zichzelf daarom om de bas- en treble-schuifregelaar (V-handtekening) in te drukken en tegelijkertijd het resultaat zoveel mogelijk te beheersen. Het geluid is pittiger, meer van binnen, de Track Air + lijkt meer details te leveren, maar wordt ook vermoeiender, niet zo veelzijdig. De zang wordt verder naar achteren geduwd en enigszins overweldigd door de bas. Het model is aangenaam, gaat erg laag, ook al doet het dat niet altijd in die mate, het mist volheid maar is nooit agressief of te onhandig.
Niet zo ver van de Libratone is de Sony WF-1000Xm3 ook iets V-vormig maar dunner. De koptelefoon heeft minder impact dan de Track Air +. Ze duwen de hoogtepunten verder, waardoor ze des te duidelijker en gedetailleerder worden. Luisterend verschijnen ze als een meer gecontroleerde en meer technische versie, het detailniveau en de geluidsruimte zijn duidelijk een stuk hoger. Maar de Libratones kunnen op bepaalde scherpe stijlen leuker, speelser en minder agressief overkomen. Hoewel niet erg vergelijkbaar met de Airpods Pro, zijn de WF-1000Xm3 technisch gezien een beetje beter. De mediums blijven bij Apple prettiger en gedetailleerder; baskwaliteit is een kwestie van voorkeuren, ronder en meer omhullend bij Apple, pittiger en gedetailleerder bij Sony;de hoge tonen zijn beter bij Sony. Het Japanse model behoudt een dieper en gedetailleerder geluidsbeeld.
Samenvattend: de Sony valt op door de hoge tonen, de soundstage, het detailniveau en de technische details in het algemeen; Airpods zijn de meest veelzijdige en blijven boven het middenbereik terwijl ze de diepste bassen leveren; de Libratones zijn het meest indrukwekkend, het meest energiek.
Merk echter op dat de speciale equalizer van de Sony WF-1000Xm3 een groot pluspunt is, omdat je hiermee een beetje uit hun comfortzone kunt komen, terwijl de transducer zich redelijk goed gedraagt met de equalizer.
Welke keuze?
Technisch gezien staan de Libratone Track Air + achter hun twee concurrenten. Het product is iets minder effectief in ANC, minder technisch qua geluid en vrij beperkt qua bediening. De hoofdtelefoon is echter comfortabel, goed isolerend en houdt een geluid vol energie en zonder agressiviteit onder de elleboog , evenals een uitstekende autonomie en een kleine doos . Maar bovenal maakt de basisprijs van 200 euro ze het meest betaalbaar.De Airpods gaan op de meeste punten verder, te beginnen met het absoluut verbluffende ANC . Een completer ergonomisch niveau, zelfs als het nog steeds wordt beperkt door de iOS / Mac-oriëntatie, heeft de hoofdtelefoon een zeer veelzijdig geluid, wat bij sommigen een beetje saai zal lijken. Ze zijn ook het duurst met 280 euro .
De Sony is niet zo indrukwekkend als Apple op het ANC en heeft geen IP-certificering , maar gaat vrijwel overal boven en buiten. Isolerender, technischer, veel completer qua instellingen en aanpassingsmogelijkheden , de WF-1000Xm3 stuit uiteindelijk alleen op hun veel minder comfortabele intra-aanpak, hun rampzalige microfoon in een lawaaierige omgeving en een opbergdoos met een een serieuze rem op het concept mobiliteit. De basisprijs van 250 euro ligt ergens tussen de andere twee in, maar de prijsdalingen komen zeer vaak voor.
