Sojoez: alles wat u moet weten over het Russische ruimtevaartuig

Een Sojoez TM ruimtevaartuig ammaré op het Mir-station
Geboren in de jaren zestig uit de wens van de USSR om de ruimte te veroveren en te concurreren met de Verenigde Staten in een delicate context van de Koude Oorlog, het Sojoez-programma ('Unie' in het Russisch ) was oorspronkelijk bedoeld om een ​​Sovjetkosmonaut naar de maan te sturen.
Als deze maanmissie een paar jaar later eindelijk werd verlaten en tot op heden alleen NASA-astronauten voet aan de oppervlakte van onze natuurlijke satelliet hebben gezet, heeft het Sojoez-programma toch meerdere afzetmogelijkheden gehad via civiele en militaire projecten en is het nog steeds een van de weinige die mannen en vrouwen de ruimte in kunnen sturen.
In afwachting van particuliere Amerikaanse oplossingen van SpaceX en Boeing, zijn de Sojoez-capsule en de draagraket momenteel de enige voertuigen die bemanningen tussen de aarde en het internationale ruimtestation ISS vervoeren sinds de sluiting van de Amerikaanse spaceshuttle in 2011.

Sojoez: een raket en een ruimteschip

In de Sovjet- en vervolgens de Russische ruimtevaart duidt Sojoez twee categorieën apparaten aan: de raket (draagraket) en het bemande ruimteschip (capsule). We zullen ons hier concentreren op deze twee apparaten, aangezien het Sojoez-ruimtevaartuig exclusief wordt gelanceerd door de Sojoez-raket, vanaf de Baikonoer-basis in Kazachstan. De launcher is echter keer op keer gebruikt voor andere missies, zoals we in dit artikel zullen zien.
De Sojoez TMA-13-draagraket op zijn lanceerplatform in Baikonoer op 10 oktober 2008

Sojoez: synoniem voor betrouwbaarheid

Een vlaggenschipprogramma in de race om de ruimte te veroveren

Om erachter te komen waarom Sojoez synoniem staat aan betrouwbaarheid, duiken we snel terug in zijn geschiedenis en die van de verovering van de ruimte vanaf het begin van de jaren zestig en zelfs iets daarvoor.
Deze historische feiten, iedereen heeft er wel eens van gehoord. Het was vanaf 1957 dat de Sovjets het Spoetnik- programma lanceerden , dat door de Verenigde Staten als een echte belediging werd gezien. De eerste succesvolle lancering van een kunstmatige satelliet, Sputnik 1 , suggereerde inderdaad dat de USSR over voldoende ruimtetechnologie beschikte om de Verenigde Staten te bedreigen met een nucleaire raket. Deze lancering op 4 oktober 1957 was het echte begin van de verovering van de ruimte, in een context van zeer gespannen rivaliteit tussen de twee naties.
Yuri Gagarin, de eerste man die in de ruimte is gebleven
Een maand later zal de Sputnik 2- missie de eerste zijn die een levend wezen de ruimte in stuurt: de beroemde hond Laïka , die helaas na een paar uur bezwijkt voor de reis . Na verschillende succesvolle lanceringen van de Spoetnik-satelliet, ontwikkelden de Sovjets het Vostok- programma dat gericht was op het uitvoeren van de eerste bemande ruimtevluchten en dat op 12 april 1961 Yuri Gagarin de eerste man zag worden die in de ruimte bleef. De Sovjets volgden vervolgens snel het Voskhod- programma die, in tegenstelling tot de eerste bemande vlucht, het mogelijk maakte om op 6 oktober 1964 een vlucht uit te voeren met een bemanning van drie kosmonauten. Bij Voskhod's tweede missie werd de allereerste extra-voertuiguitval uitgevoerd.

De eerste stappen van Sojoez

Het Sojoez-ruimtevaartuig zal in 1963 worden ontwikkeld en zal zijn eerste missie uitvoeren op 21 april 1967. Het volgt de raket en het Voskhod-ruimtevaartuig waarvan het programma na drie missies werd stopgezet vanwege de veel betere resultaten die tegelijkertijd door de Amerikanen werden behaald. met het Gemini- programma . Sojoez zou dus de prestaties van zijn voorganger moeten overtreffen en de USSR in staat stellen de vertraging in het veld in te halen sinds de effectieve missies die de race om de verovering van de ruimte op gang brachten.
Dit is hoe de eerste Sojoez-schepen eruit zagen
Helaas zal de ruimterace de ontwikkelingen van de Sovjet- en Amerikaanse ruimteprogramma's versnellen en de twee rivaliserende naties zullen er in 1967 om rouwen. Als drie astronauten van het Apollo-programma stierven door verstikking op 27 januari 1967 tijdens een repetitie in Gezien de Apollo 1- missie op het lanceerplatform, zal het eerste menselijke verlies in de ruimte worden geleden door de Sovjets, na de tragische vlucht van Sojoez 1 op 21 april 1967.
Na verschillende onduidelijke tests hebben de Sovjets alles om wilde zelfs de dubbele Sojoez 1-missie lanceren, die bestond uit het lanceren van twee schepen om een ​​orbitaal rendez-vous te bedienen. De mislukkingen tijdens de vlucht van het eerste ruimtevaartuig waren catastrofaal sinds Vladimir Komarov, de enige bewoner, zal daar sterven als de capsule met halsbrekende snelheid op het droge neerstort. De lancering van het tweede schip wordt uiteindelijk geannuleerd.

Sojoez overtroffen door het Apollo-programma

Een paar maanden na deze catastrofale primeur slaagden de Sovjets erin de capaciteiten van het ruimtevaartuig te demonstreren door verschillende orbitale rendez-vous te maken en door in 1970 een verlengd verblijf van 18 dagen in een lage baan om de aarde uit te voeren. Vervolgens zullen ze het onbemande programma genaamd Zond ontwikkelen dat bedoeld was om zich voor te bereiden op een mogelijke bemande maanvlucht.
Als dit programma hen in staat stelde om met de Zond 5- missie in september 1968 rond de maan te gaan , verloor het al snel zijn interesse met de prestaties van de Amerikanen die erin slaagden op 20 juli 1969 voet op de maan te zetten. De verschillende Sovjet- maanprojecten zullen in 1974 worden stopgezet met de komst van Valentin Glouchkoaan het hoofd van het Sovjet bemande ruimteprogramma.
Een Sojoez aangemeerd met het Salyut 7-station
Vanaf dat moment gaan de Sovjets zich richten op andere doelen, waaronder de lancering van ruimtestations Salyut in 1971 (het eerste station dat met behulp van d 'a Proton-raket) en Mir uit 1986. De Sojoez-raketten en -schepen zullen dus worden gebruikt om de bemanningen van Saliout en Mir over te nemen. Het Soyuz T-6-ruimtevaartuig zal in 1982 als eerste een Fransman, Jean-Loup Chrétien , de ruimte in zien gaan.
Het Apollo-ruimtevaartuig en zijn dockingmodule gezien vanuit Sojoez
In deze periode was er ook de eerste samenwerking tussen de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie met een gezamenlijke Apollo-Sojoez- ruimtemissie in 1975. Vervolgens en met de ontbinding van de USSR in 1991 begon Rusland een brede samenwerking met de Verenigde Staten. Amerikanen, die nog steeds aan de gang zijn, aangezien NASA nog steeds gebruikmaakt van de diensten van Roscosmos om deze astronauten naar het ISS te vervoeren.

Een programma met 98% succes

Ondanks te betreuren ongevallen, in het bijzonder met de dood van de bemanning tijdens de Sojoez 1- en Sojoez 11- missies , evenals mislukte lanceringen (zonder menselijk verlies) zoals afgelopen oktober het geval was met de Sojoez MS-10-capsule, Het Sojoez-programma is momenteel het programma met het beste slagingspercentage met bijna 98% succes. Van 1967 tot heden zijn de verschillende versies van Sojoez in totaal 138 keer gelanceerd en worden ze nog steeds geprezen door NASA sinds de terugtrekking van de Amerikaanse spaceshuttle, ondanks de op handen zijnde directe concurrentie van SpaceX en Boeing.
Het Sojoez TMA-7-ruimtevaartuig nadert het ISS in 2006
Wat betreft de Sojoez-draagraketDeze laatste heeft het hoogste aantal lanceringen ter wereld sinds in 2018 al meer dan 1.800 Sojoez-raketten zijn afgevuurd. Slechts drie bemande Sojoez-lanceringen werden getroffen door incidenten, zonder menselijk verlies: Sojoez 18a in 1975, Sojoez T-10-1 in 1983 en Sojoez MS-10 op 11 oktober 2018.