Officieel gecertificeerd op 16 september 2019, is de Wi-Fi 6-standaard slechts het resultaat van meer dan 20 jaar aan allerlei soorten ontwikkelingen.
In slechts een paar jaar tijd is wifi van een zeer praktische optie uitgegroeid tot een absoluut essentieel protocol, zowel thuis als op de meeste openbare plaatsen. Laten we profiteren van deze nieuwe standaard om de balans op te maken.
Meer dan twintig jaar uit het oog verliezen
Sinds het bestaan van kabels droomt de mens ervan om ze kwijt te raken. Vanaf het einde van de 19e eeuw zijn we begonnen met het testen van elektromagnetische golven. In een ander register herinnert de oudste onder jullie zich met nostalgie de EXL100 ondertekend Exelvision: een 8-bits computer die zich onderscheidde door de infraroodverbinding die het toetsenbord en de controllers met de centrale eenheid "verbond". Als de technologie al bij iedereen bekend was, heeft de computer er toch over gepraat… en niet alleen over zijn spraaksynthesizer.
Exelvision EXL100: draadloos via infrarood
De dingen waren echter vaag en het infraroodsignaal was bindend. Vanaf de jaren 70 werd een digitaal draadloos netwerk gelanceerd - AlohaNet van de Universiteit van Hawaï - maar pas halverwege de jaren 90 ontstonden er Wi-Fi-projecten. De hindernissen waren talrijk, te beginnen met in eerste instantie zeer lage snelheden: in de jaren tachtig was er geen sprake van draadloze overdracht van enkele kilobytes per seconde. Tot overmaat van ramp koos iedereen met zijn eigen gepatenteerde oplossing en waren de voorschriften voor radiogolven extreem restrictief.
Wi-Fi is eindelijk hier
In 1997 werden de eerste standaarden vastgesteld en twee jaar later begon de term wifi zichzelf op te dringen met de oprichting van de gelijknamige vereniging. Eveneens in 1999 werden de eerste twee standaarden - IEEE 802.11a en IEEE 802.11b - effectief gedefinieerd. Steve Jobs, vaak een pionier, introduceerde op 21 juli 1999 zijn eigen visie op de IEEE 802.11-standaard toen hij zowel de AirPort-verbinding als een iBook-laptop introduceerde die de oprichter van Apple gebruikt om op het podium en op internet te surfen, zonder de minder kabel.
Steve Jobs presenteert de iBook … zonder kabels om toegang te krijgen tot het netwerk
We bevinden ons nog maar in de vroege dagen van wifi en toch zit het duo van frequentiebanden dat we vandaag goed kennen al in het spel. Dus als de IEEE 802.11a snelheden tot 54 Mb / s op de 5 GHz-band toestaat, richt de IEEE 802.11b zich op die van de 2,4 GHz met "slechts" 11 Mb / s. , maar een grotere reikwijdte. Waarom deze keuze van 2,4 GHz en 5 GHz? Allereerst omdat je "beschikbare" frequenties moet vinden. In feite, toen we er veel over spraken, wordt de 2,4 GHz-band gedeeld met magnetrons.
Tot overmaat van ramp verschilt het beheer van deze frequentiebanden heel erg van land tot land en is het daarom ingewikkeld om zaken voor fabrikanten op elkaar af te stemmen. In Frankrijk bijvoorbeeld heeft de Regulatory Authority for Electronic Communications and Posts (ARCEP) pas eind 2002 eindelijk toestemming gegeven voor de volledige vrijgave van de 2,4 GHz-band. Voor de 5 GHz-band was het tot januari 2006 verboden om buiten te gebruiken, mede daarom is de 2,4 GHz al lang favoriet.
Hier op 802.11ac maakt de dual-band gelijktijdige autorisatie van 2,4 en 5 GHz mogelijk
Eerste evoluties en komst van de dualband
Na jaren van uitstelgedrag is alles aanwezig om wifi te laten gedijen. Er is eindelijk een zeer reële norm ontstaan, de nationale autoriteiten zijn overeengekomen frequentiebereiken vrij te maken en de fabrikanten hebben zich georganiseerd in een vereniging, de Wireless Ethernet Compatibility Alliance, die ook in 1999 verscheen. Samengesteld uit de oprichting van meer dan 200 verbonden bedrijven Nauw verbonden met de draadloze wereld, staat het tegenwoordig bekend als de Wi-Fi Alliance en heeft het de rol van dirigent gespeeld en bijgedragen aan het succes van Wi-Fi.
Zoals we hebben gezien, bestond de IEEE 802.11-standaard oorspronkelijk in twee varianten: 802.11a en 802.11b, die verschilden in de gebruikte frequentieband. In 2003 lanceerde de Wi-Fi Alliance een eerste grote ontwikkeling met 802.11g: het idee is om 802.11b, de meest gebruikte, een boost te geven door dezelfde frequentieband van 2,4 GHz te behouden, maar door deze snelheden gelijk aan 802.11a, dat wil zeggen 54 Mb / s., theoretisch kun je je voorstellen. In die tijd was het dus nog steeds nodig om te "kiezen" tussen twee frequentiebanden, afhankelijk van de gebruikte IEEE 802.11-standaard.
Pas met de certificering - in september 2009 - van 802.11n ontdekte men wat nu de dual-band wordt genoemd, en zo werd deze beperking overwonnen. Met 802.11n kunt u zowel de 2,4 GHz- als de 5 GHz-band gebruiken … Nou, niet precies, dat zou te gemakkelijk zijn. In werkelijkheid vereist de standaard slechts 2,4 GHz en sommige fabrikanten lanceren daarom "single band" (2,4 GHz) producten, terwijl andere "dual band" (2,4 / 5 GHz) op de markt brengen. Waarom zou u het eenvoudig maken als u het ook ingewikkeld kunt maken?
De kwaliteit van het wifi-thuisnetwerk vormt de kern van veel reflecties
MIMO, Wi-Fi 4, 5 en … 6
Misschien nog belangrijker is dat 802.11n MIMO-technologie (Multiple Input Multiple Output) ondersteunt, waardoor meerdere antennes tegelijkertijd kunnen worden gebruikt en zo de ruimte-emissies voor zowel zender als ontvanger "vermenigvuldigen". De norm stelt daarbij theoretische snelheden voor tot 600 Mb / s via het gebruik van 4 antennes. Probleem, tussen dat en het gebruik van enkele / dubbele banden, zijn gebruikers gedwongen om te "jongleren" tussen producten met radicaal verschillende kenmerken, zonder dat de dingen erg duidelijk zijn.
Deze "technische verwarring" kwam ook voort uit een probleem tussen de Wi-Fi Alliance en enkele van haar leden. Hoewel de organisatie traag was met het ratificeren van 802.11n, brachten veel fabrikanten producten op de markt die anticipeerden op de standaard, aangekondigd als perfect compatibel, maar ze konden zichzelf niet opsieren met een officiële certificering. Een probleem van "lag" dat niet specifiek is voor 802.11n en dat we vanaf nu bij elke nieuwe standaard aantreffen. Gelukkig levert dit geen echte compatibiliteitsproblemen op.
Geïntroduceerd door Wi-Fi 5, kan Mu-MIMO streams zeer efficiënt delen
Hetzelfde probleem deed zich eigenlijk voor met 802.11ac en, dichter bij ons, met 802.11ax. Wi-Fi "ac" in zijn tweede iteratie (de Wave 2) heeft geautoriseerde snelheden tot 3,47 Gb / s. door het gebruik van meerdere kanalen en vier antennes, maar het was pas in december 2013 gecertificeerd. In 2018 probeert de Wi-Fi Alliance een oplossing te vinden om de Wi-Fi-nomenclatuur te vereenvoudigen. dit is een echt succes, maar zo werd met terugwerkende kracht 802.11n Wi-Fi 4 en 802.11ac werd Wi-Fi 5. Dit is ook waarom we bijna overal praten, bijna overal evenveel 802.11ax als Wi-Fi 6.
Wat verandert er met Wi-Fi 6?
Net als bij eerdere generaties, was Wi-Fi 6 het onderwerp van meerdere concepten voordat de versie werd voltooid door de Wi-Fi Alliance. Net als bij vorige generaties, maakten deze ontwerpen het mogelijk om apparaten "compatibele Wi-Fi 6" op de markt te brengen, maar zonder enige certificering … en om een goede reden bestond deze laatste nog niet. Voordat we ingaan op de details van de nieuwe standaard, is het daarom noodzakelijk om de naam Wi-Fi 6-compatibel te onderscheiden van de onlangs verschenen Wi-Fi 6 Certified. Alleen de laatste verzekert u van een product dat officieel voldoet aan de officiële norm.
De garantie voor een betere stabiliteit
Onlangs is Wi-Fi 6 regelmatig gepromoot voor consumentenproducten. De belangrijkste verbetering die deze nieuwe standaard biedt, heeft echter geen betrekking op het grote publiek… of beter gezegd, niet rechtstreeks. Door het gebruik van OFDMA - voor Orthogonal Frequency-Division Multiple Access - zou Wi-Fi 6 het mogelijk moeten maken om Wi-Fi-verbindingen te optimaliseren in bijzonder dichte omgevingen zoals stations en winkelcentra. Iedereen die ooit te maken heeft gehad met grootschalige vliegtuiguitstel vanwege slecht weer, weet hoe moeilijk het is om verbinding te maken met het wifi-netwerk van de luchthaven.
Zonder in te gaan op details die in ieder geval buiten onze competentie zouden vallen, willen we erop wijzen dat OFDMA de gebruikte frequentieband in meerdere kanalen organiseert. Deze kanalen, die subdragers worden genoemd, zorgen ervoor dat meer gebruikers tegelijkertijd kunnen worden verbonden, aangezien aan elk een subdrager wordt toegewezen op tijdstip T. Bovendien verhoogt Wi-Fi 6 het aantal gebruikers in vergelijking met 802.11ac. aantal subdragers met vier. U zult dus begrijpen dat Wi-Fi 6 in het geval van gebruik in grote ruimtes veel efficiënter is dan zijn voorganger. Voor de gemiddelde gebruiker is het verschil merkbaar, maar dus indirect.
Veel meer verbonden apparaten tegelijk: de belangrijkste belofte van Wi-Fi 6
Vooruitgang op de 2,4 GHz-band
Laten we allereerst onthouden dat, en het wordt vaak vergeten door gebruikers, Wi-Fi 5 zich concentreerde op het verhogen van de snelheden alleen op de 5 GHz-frequentieband. De vooruitgang was toen meer dan merkbaar, maar op een relatief klein bereik, vooral binnenshuis. De 5 GHz-band is eigenlijk niet de beste voor bereik. Op de 2,4 GHz was Wi-Fi 5 - alleen achterwaarts compatibel - echter tevreden met de specifieke kenmerken van de 802.11n-standaard.
Integendeel, Wi-Fi 6 is bedoeld om universeler te zijn, het is echt een dual-band-technologie (2,4 GHz / 5 GHz). Zelfs als je alleen de 2,4 GHz-frequentieband gebruikt, zal er winst merkbaar zijn, zowel in termen van snelheid als dekking. De theoretische maximale bandbreedte die wordt geboden door Wi-Fi 6 is dus iets meer dan 10 Gb / s. maar interessanter is dat het is verdeeld in maximaal twaalf streams: vier zijn toegewezen aan de 2,4 GHz-band en acht aan die van 5 GHz, dat wil zeggen respectievelijk maximaal 1,2 Gb / s. en 9,6 Gb / s.
Controleer de specificaties van Wi-Fi 6-routers om hun snelheden te kennen
Zoals altijd is Wi-Fi 6 duidelijk achterwaarts compatibel. Met andere woorden, een Wi-Fi 6-router zal perfect geschikt zijn voor "alleen" Wi-Fi 5-apparaten. Deze apparaten zullen zelf niet profiteren van de verbeteringen van 802.11ax, maar door samen te leven met Wi-Fi 6-gecertificeerde apparaten. , zullen ze indirect profiteren van geoptimaliseerd netwerkbeheer.
Laten we tot slot eindigen met een belangrijke opmerking terwijl fabrikanten ingaan op de artistieke vaagheid die Wi-Fi 6 omringt. Inderdaad, als de bandbreedte theoretisch hoger is, is het raadzaam om aandacht te besteden aan de werkelijke capaciteiten van uw apparaten. Hoewel Wi-Fi 6 een theoretische bandbreedte heeft van 10 Gb / s., In feite zullen maar heel weinig apparaten 1,2 Gb / s kunnen bereiken. en nogmaals, op de 5 GHz-band.
