ISS - Expedities, rotaties ... Hoe zijn de reizen op het internationale ruimtestation?

De bemanning van de Sojoez MS-13 bereidt zich voor op vertrek uit het ISS. © NASA
Een nieuwe bemanning keert aanstaande vrijdag terug van het internationale ruimtestation ISS. Wanneer zijn ze daar aangekomen? Waarom nu vertrekken? En bovendien, wat is een "expeditie"?
Laten we, voordat we beginnen, opmerken dat "crew planner" een echte baan is …

Hoe kom je bij het ISS?

Sinds de zomer van 2011 en tot op de dag van vandaag is er maar één voertuig in gebruik dat astronauten naar het internationale ruimtestation kan brengen, namelijk de Russische Sojoez-capsule. Daar kunnen drie inzittenden zitten en opstijgen vanaf de Baikonur-basis om het ISS binnen maximaal twee dagen te bereiken (hoewel de gemiddelde duur sinds 2016 slechts vier banen is, of zes uur om aan te meren) .
Zelfs als de bemanning op elk moment de controle moet kunnen herwinnen, legde Sojoez op een geautomatiseerde manier af aan het Russische deel van het station … En voor de plaats is er de verlegenheid van de keuze, aangezien de ISS heeft vier compatibele poorten op de verschillende modules van het Russische deel: Pirs, Poisk,Rassvet en Zvezda (de site is echter van tevoren toegewezen).
Sinds de allereerste montage van het ISS, en tot 2011, was het ook mogelijk om op het ISS aan te komen dankzij de Amerikaanse STS-shuttles (behalve tussen 2003 en 2006, vanwege het dramatische ongeval in Columbia). Deze werden gebruikt om de overgrote meerderheid van de modules terug te brengen die vandaag het station vormen dankzij hun imposante houvast en hun laadvermogen. De shuttles konden tot zeven astronauten herbergen en waren ook verantwoordelijk voor het brengen en terugbrengen van bemanningen van het station. Vanzelfsprekend bleven slechts één of twee leden van deze vluchten lange tijd op het ISS: de shuttles bleven zelden langer dan een week in een baan om de aarde.
Daarnaast komen er straks nieuwe opties om naar het internationale station te gaan, aangezien NASA vluchten heeft besteld bij twee Amerikaanse fabrikanten, Boeing en SpaceX. Hun Starliner en Crew Dragon-capsules kunnen elk vier astronauten vervoeren voor missies die maximaal zes maanden duren.
Het grootste voertuig ooit geassembleerd in een baan om de aarde. © Roscosmos

Wat is een "expeditie"?

Een bemanning op een langdurige missie op het ISS wordt een "Expeditie" genoemd (wat eigenlijk het Amerikaanse label is, de Russische afkorting is MKS). Al bijna tien jaar duurt een expeditie ongeveer drie maanden, met een bemanning van zes astronauten verdeeld over twee Sojoez-capsules. Elke bemanning blijft zes maanden op het ISS en neemt daarom deel aan twee expedities op rij: elke drie maanden keert een Sojoez-capsule terug naar de aarde, en een andere vertrekt een paar weken later. Dit was bijvoorbeeld het geval voor Thomas Pesquet, die deelnam aan Expedities 50 en 51.
Een expeditie begint wanneer de helft van de bemanning van de vorige zich losmaakt van het internationale ruimtestation en stopt tijdens een kleine (symbolische) ceremonie van bevelwisseling die de dag voor vertrek plaatsvindt … termen begint het met drie bemanningsleden en eindigt om zes uur.
Een van de eerste drie bemanningsleden is altijd de kapitein. Merk op dat met de betere capaciteit van de nieuwe Amerikaanse voertuigen, de vaste bemanning tegen 2021 zou moeten toenemen tot zeven inzittenden.
Om het voorbeeld van Thomas Pesquet te nemen, toen de Fransen met de Rus Oleg Novitsky en de Amerikaan Peggy Whitson op het ISS aankwamen, was het station al bezet door de drie astronauten van de vorige expeditie: de Amerikaanse Shane Kimbrough was de commandant, vergezeld door de Russen Oleg Borisenko en Sergey Rizhikov. Drie maanden later verlieten deze astronauten het ISS en nam Peggy Whitson het bevel over. De twee astronauten die deze nieuwe Expeditie 51 voltooiden (Jack Fischer en Feodor Yurtchikhine) kwamen aan in de volgende Sojoez-capsule.
Als je zes bent, moet je aan anderen denken, die ook naar de aarde in de koepel willen kijken… © ESA / T. Pesquet.

Zes astronauten … Echt?

Oké, dat is de theorie. In werkelijkheid zijn er veranderingen die elk jaar kunnen optreden. Om geld te besparen, besloot het Russische bureau Roscosmos bijvoorbeeld dat zijn vaste bemanning in 2017 zou dalen van drie naar twee bemanningsleden, totdat hun nieuwe laboratorium bij het ISS werd aangemeerd.
In feite verandert dat niet veel, want de Amerikanen hebben geprofiteerd van de meerderheid van de ‘vacante’ stoelen om meer bemanningsleden van NASA en zijn partners te laten vliegen … Maar er zijn ook expedities geweest naar vijf. In 2015-2016 brachten Scott Kelly en Mikhail Kornyienko beiden bijna een jaar door in het ISS (voor de Year In Space-missie), en via een domino-spel en de vertragingen van nieuwe Amerikaanse voertuigen, de De Amerikaanse Christina Koch verbleef tussen 2019 en 2020 328 dagen in een baan
om de aarde. de rotaties van de astronauten als resultaat …
Een bemanning wordt al snel een klein gezin… Vooral omdat ze elkaar kennen nadat ze hun training samen hebben doorgebracht © NASA.

Er zijn kortere missies!

Naarmate de rotaties veranderen, is het soms mogelijk om kleine vensters in het dagboek leeg te maken zodat een astronaut naar het ISS kan gaan en een tot twee weken later naar de aarde kan terugkeren, wanneer de atmosferische terugkeer van een ander voertuig. "Kleine missies" die in het verleden veel landen hebben geprofiteerd, zoals Frankrijk voor de tweede vlucht van Claudie Haigneré, of de vlucht van de Emirati Hazza Al-Mansouri afgelopen oktober.
De astronaut die deze positie bekleedt, maakt dan geen deel uit van een expeditie en heeft niet de status van vast bemanningslid, waardoor hij een kortere training kan volgen, ook al moet hij dat wel doen. evenzo de Sojoez-bediening door en door kennen, en alle veiligheidsprocedures. Hij of zij wordt een "deelnemer ruimtevlucht" genoemd, wat zeker kan worden vergeleken met een ietwat pompeuze titel voor een passagier.
Het is ook onder deze status dat de enige zeven extreem rijke toeristen die momenteel het ruimtestation hebben bezocht, zijn gevlogen, dankzij het bedrijf Space Adventures en dankzij afspraken die zijn gemaakt met het Russische bureau Roscosmos.
Binnenkort zal Sojoez niet langer het enige voertuig zijn dat aankomt op het ISS. © NASA / E. Weissinger

Amerikanen, Russen … En de anderen?

Dus, hoe wordt een bemanning van zes astronauten verdeeld voor een expeditie? Hierbij dient te worden bedacht dat er vijf grote agentschappen zijn die het ISS beheren, met een onderscheid tussen het Russische segment (ook wel ROS genoemd) en het "niet-Russische" stationsgedeelte dat gewoonlijk USOS wordt genoemd. Zoals hierboven vermeld, bestaat de permanente Russische bemanning momenteel uit twee kosmonauten, maar kan binnenkort terugschalen naar drie.
Aan de andere kant is het iets ingewikkelder: de Verenigde Staten (NASA), Space Europe (ESA), Japan (JAXA) en Canada (CSA) zorgen ervoor dat ze hun personeel ter plaatse op basis van hun investeringsniveau in het resort. ESA levert bijvoorbeeld 8,3% van de middelen van het ISS. Dit zorgt voor ongeveer één lange missie van een ESA-astronaut per 18 maanden tot twee jaar.
Het is met deze delicate gymnastiek dat de rotaties van de bemanning worden geprogrammeerd. In feite heeft een missie tegenwoordig over het algemeen twee Russen, drie Amerikanen en een laatste astronaut, Japanners, Europeaan of Canadees. Als de regelmatige rotaties van Amerikaanse en Russische capsules binnen een jaar zonder problemen doorgaan, zullen er meer kansen zijn, zowel voor langetermijnmissies van internationale partners als voor 'deelnemende ruimtevluchten'. We kondigen zelfs de terugkeer van toeristen aan …