Verbazingwekkende visie dat deze krachtige draagraket opstijgt op een oud olieplatform… Credits Sea Launch / S7 Rusland
Grote telecommunicatiesatellieten lanceren vanaf een aangepast olieplatform midden in de oceaan? Zij deden het !
Sea Launch, een uniek avontuur geboren in de jaren negentig, bevindt zich sinds 2014 toch in een impasse …
Geboorte van een kans
Met de val van de Sovjet-Unie was een sector van uitmuntendheid als die van de draagraketten niet lang vrij van de sirenes van privatisering… en westerse ambities. Het blijkt dat er aan het begin van de jaren 90 maar één operator is die de markt van commerciële lanceringen naar de geostationaire transferbaan verplettert, voor steeds meer telecommunicatiesatellieten: Arianespace. Voor Amerikanen is hun Delta 2-draagraket niet geschikt, en de shuttle is veel te duur. Dus waarom zou u geen Russische oplossing kopen? Hun lanceerinrichtingen zijn efficiënt en goedkoop … Lockheed Martin is daarom geïnteresseerd in de Proton-raket (waaruit het bedrijf ILS zal ontstaan) en Boeing in Zenit. De zaak moet nog worden afgerond. En s 'was er een manier om nog beter te presteren met deze launcher?
Zenit is een speciale raket, die is ontwikkeld om een van de boosters (zelfs herbruikbaar) te zijn van de gigantische Sovjet-draagraket Energia. Dat laatste werkt, maar de dure ontwikkeling, het verlaten van de Buran-shuttle en de staat van de Russische financiën veroordeelt het hele project … Niet Zenit echter, die dankzij zijn zeer krachtige RD-171-motor ladingen van verschillende ton in geostationaire transferbaan (GTO), tot 6 ton indien uitgerust met een bovenste trap. Zodra de USSR echter is opgebroken, is de overeenkomst van Oekraïne, die het grootste deel van de draagraket produceert, en van Rusland vereist. maar ook van een onverwachte partner voor Boeing, het Noorse bedrijf Aker Kvaerner (later bekend als Aker Solutions). Omdat deze keerZenit zal niet opstijgen vanuit Baikonoer, maar vanaf een getransformeerd olieplatform.
Eenvoudig, krachtig (soms te veel om onder controle te houden), Zenit is efficiënt. Sea Launch / S7 Rusland Credits
Opstijgen vanaf een platform, is het mogelijk?
Het olieplatform Ocean Odyssey, gebouwd in 1983, boort oliebronnen voor de kust van Alaska en vervolgens in de Noordzee. In 1988 kreeg ze een ongeval tijdens een boring waarbij een van haar werknemers omkwam, en werd ze naar de haven van Dundee, Schotland, gestuurd. De beschikbaarheid en de overname door Kvaerner in 1993 zullen vorm geven aan het Sea Launch-project… Ondanks belangrijke aanpassingen die nodig zijn om het platform te vergroten en uit te rusten om een Zenit-raket te monteren en te lanceren. Het project werd echter in 1994 geformaliseerd en vorderde daarna snel. De boot die het platform zal vergezellen, is nieuw besteld en vervolgens in 1997 afgeleverd en uitgerust om zijn unieke rol in de wereld te kunnen vervullen.
Het avontuur is echter niet eenvoudig. Omdat het Odyssey-platform en het Sea Launch Commander-schip toen in Long Beach (Californië) waren gestationeerd. Bij elke lancering moeten de Oekraïense en Russische technische teams ter plaatse worden genomen met de elementen van de raket, de draagraket in elkaar gezet, vervolgens de haven verlaten en op zee gaan, voordat ze zo dicht mogelijk bij de evenaar komen om op te stijgen in de internationale wateren (ten oosten van de Christmas Islands, in de Stille Oceaan), met inachtneming van belangrijke veiligheidsafstanden, en natuurlijk door het platform volledig te evacueren. Er zijn meer dan 300 mensen nodig voor een lanceercampagne. Maar… het werkt! Sea Launch stuurt op 27 maart 1999 een demonstratiesatelliet in een baan om de aarde en haalt grote contracten binnen van publieke en private operators.
We kunnen hier duidelijk het aangepaste platform met de raket zien, en het commandoschip. Sea Launch / S7 Rusland Credits
The Sea Launch jaar
Ondanks een mislukking tijdens de vlucht in 2000 (gekoppeld aan een softwareprobleem), vond Sea Launch zijn publiek en slaagde erin om tientallen contracten binnen te halen aan het begin van de nieuwe eeuw: Ariane 5 ondervond toen betrouwbaarheidsproblemen, Amerikaanse draagraketten waren dat nog steeds schat en zijn er niet, het is de gouden eeuw van de Russische oplossing! Feit blijft dat Sea Launch slechts een beperkte capaciteit heeft, en zelfs als het bedrijf erin slaagt om in 2006 vijf vluchten op een rij te zetten, duurt het even voordat sommige lanceercontracten tot stand komen. Sea Launch biedt daarom ook een minder capabele oplossing, die vertrekt vanuit Baikonur… en genaamd Land Launch (beheerd door een andere dochteronderneming, SIS). Dit initiatief, dat iets te laat is begonnen, zal er niet in slagen het avontuur weer op gang te brengen. Want ondanks een snelle stijging, contracten en klanten,Sea Launch ondervindt steeds meer problemen na een decennium van operaties.
Van climax tot grote zorgen
Sea Launch is een complexe oplossing, maar het werkt - en genereert zelfs marges op de lanceringsoperaties. Maar kan dit genoeg zijn? De kosten van het platform en zijn schip, zelfs zonder lanceerinrichting, lopen elk jaar op tot tientallen miljoenen dollars. Er is de initiële investering, die erg hoog was en die de vier entiteiten die verantwoordelijk zijn voor Sea Launch (Boeing, Energia, Youzmach en Kvaerner) de tijd nemen om deze terug te betalen. En bovendien vond er een crash plaats op 30 januari 2007, toen de NSS-8-satelliet werd gelanceerd. De Zenit-raket heeft een motorprobleem en de draagraket ontploft op het Sea Launch-platform, dat ondanks een voorbeeldig schadebeheer bijna een jaar niet beschikbaar zal zijn. Dit weegt zwaar op de financiën, vooral omdat aan het einde van dit decennium een nieuwe actor opstaat die dat probeertbeveiligde contracten voor satellietlanceringen, SpaceX.
In 2009 was de schatkist van Sea Launch leeg, ging het bedrijf failliet onder het beroemde Amerikaanse "Chapter 11" -regime, waardoor het onder dwang kon blijven opereren en het bedrijf moest reorganiseren. Het is tenslotte het Russische consortium Energia dat Sea Launch in 2010 overneemt, de andere spelers behouden slechts minderheidsaandelen (de betaling zal ook het voorwerp uitmaken van een internationale rechtszaak, die Boeing 350 miljoen dollar terug zal opleveren). . Deze evenementen hebben de eetlust van klanten echter opgedroogd. In 2010 is er geen start, slechts één in 2011. Intelsat en Eutelsat zullen de laatste zijn die contracten ondertekenen met Sea Launch. SpaceX arriveerde in het landschap, Arianespace verlaagde zijn prijzen, ook ILS, en het lot van het bedrijf is in 2014 bezegeld met deinvasie (of opnieuw toeëigening, om Russische termen te gebruiken) van de Krim en het separatistische oostelijke Oekraïne. De betrekkingen tussen Oekraïne en Rusland verhinderen elke samenwerking die nodig is om Zenit te implementeren.
Een lange reis naar de Russische scheepswerven …
In 2016, zonder contract en zonder raket (in 2013 deed zich een nieuwe storing voor), werd Sea Launch verkocht aan het Russische bedrijf S7, uit de luchtvaartindustrie. Deze laatste aankondiging in het kielzog dat het platform naar Rusland zou worden verplaatst, dat onderhandelingen met Oekraïne zouden worden geopend met contracten, enz. Mooie aankondigingen die puur hypothetisch blijven: S7 zal nooit een enkel contract aankondigen voor een Zenit-start, en het platform zal meer dan 3 jaar inactief blijven en aangemeerd zijn in Long Beach, voordat het in maart 2020 de Stille Oceaan oversteekt voor de bouwplaats. Russisch uit Slavyanka. We kunnen beoordelen dat Sea Launch Odyssey in slechte staat verkeert: het moest op een binnenschip worden vervoerd om de reis te maken, terwijl het normaal gesproken de oceaan kan oversteken. Vooral,welke werken worden er op de scheepswerf uitgevoerd, voor hoelang en met welk geld (met de crisis gaat het niet goed met S7)?
Het gerucht gaat dat het tientallen miljoenen zou kosten om het systeem weer aan de praat te krijgen. Sea Launch / S7 Rusland Credits
Er zijn de afgelopen jaren zoveel aankondigingen gedaan dat het onduidelijk is of Sea Launch zeker in een impasse zit of dat het gedurfde lanceerplatform op volle zee weer zal verschijnen. Het is (a priori) uitgesloten met Zenit als eerste van de naam, maar het zou misschien mogelijk zijn door het aan te passen met Sojoez 5, wat op de een of andere manier een "Russificatie" is van de gemoderniseerde draagraket. Sinds dit voorjaar gaan ook geruchten de ronde om een mogelijke overname van Sea Launch aan te kondigen … Ondertussen gaan de jaren voorbij en de laatste prachtige start van Odyssey dateert van 26 mei 2014.
